بهبود زمان تكميل فرايند طراحي بالگرد ترابري با استفاده از روش مبتني بر ماتريس تبديل كار

توسعه محصولات هوافضايي در كوتاه‌ترين زمان ممكن، از مهم‌ترين پارامترهاي رقابتي در بازار به‌شمار مي‌آيد. اين در حالي است كه پيچيدگي ذاتي اين محصولات سبب ايجاد چرخه‌هاي گسترده اطلاعاتي مي‌شود كه زمان تكميل فرايند طراحي را به‌شكل چشم‌گيري افزايش مي‌دهد. اين واقعيت كاستن از زمان تكميل در كنار حفظ كيفيت را به ضرورتي انكارناپذير مبدل مي‌كند. در اين مقاله از طرح اجرايي با ريسك كمينه براي به‌سازي فرايند مفهومي طراحي بالگرد ترابري اي. اچ. 101، به عنوان مورد مطالعاتي، استفاده شده كه براي مديريت تكرارها و كاهش زمان تكميل بر چارچوب ماتريس تبديل كار استوار است. اين طرح يك سياست كاري را مطرح مي‌كند كه در آن وظايف طراحي با بيشترين سطح همگيري در گام‌هاي نخست طراحي مورد توجه قرار گرفته و با پيشرفت طراحي، ديگر وظايف به‌صورت تدريجي مورد توجه قرار مي‌گيرند. جانمايه اين طرح، چيدمان مؤثر وظايف طراحي در كنار كاستن از ريسك دوباره‌كاري است. نتايج شبيه‌سازي‌هاي زمان‌گسسته نشانگر برتري نسبي طرح پيشنهادي نسبت به مدل‌هاي رايج از منظر زمان تكميل است. اين در حالي است كه در اين روش در عمل ريسك بازخورد در پايين‌ترين سطح ممكن قرار مي‌گيرد.