بررسي نتايج راديوگرافيك درمان شكستگي هاي ناپايدار ديستال راديوس با روش سه پين كراس در مقايسه با 4 پين ترانس راديواولنار

Comparison of Three Cross Pin with 4 Pin Trans Radioulnar Methods in the Treatment of Unstable Distal Radius Fractures using Radiographic Results

مقدمه: شكستگي ديستال راديوس يكي از شايع ترين انواع شكستگي ‌ها در تمامي سنين مي ‌باشد. بيشترين عوارض مرتبط با شكستگي داخل مفصلي است. يكي از روش‌ هاي اصلي در درمان اين شكستگي جااندازي بسته و پين ‌گذاري از طريق پوست است. اين مطالعه كارآزمايي باليني با هدف مقايسه عوارض و پيامدهاي درمان با استفاده از اين دو روش جااندازي بسته و پين ‌گذاري از طريق پوست در بيماران با شكستگي ناپايدار ديستال راديوس طراحي گرديده است. مواد و روش ها: در اين مطالعه كار آزمايي باليني آينده نگر بيماران 65-18 سال با شكستگي بسته و داخل مفصلي ديستال راديوس كه از فاصله بهار 94 تا تابستان 95 به اورژانس بيمارستان شهيد بهشتي شهر بابل مراجعه كرده اند و نياز به فيكس كردن جراحي داشتند، وارد مطالعه شدند. بيماران به طور تصادفي بر اساس نوع شكستگي، سن و جنس به دو گروه 25 نفري تقسيم شدند. در گروه اول بيماران تحت جراحي با 4 پين ترانس راديواولنار و گروه دوم تحت درمان با 3 پين كراس قرار گرفتند. طول و زاويه راديال، چرخش ولار و واريانس اولنا در دوره بعد از جراحي، هفته 6، 12 و 24 بعد از عمل مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته هاي پژوهش: تغييرات راديوگرافيك بين دو گروه هيچ اختلاف معناداري را نشان نداد. در زمينه عوارض دو جراحي ارتباط معناداري بين متغيرهاي مورد بررسي يافت نشد. بحث و نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي به دست آمده روش درماني 4 پين ترانس راديواولنار و سه پين كراس از نظر معيارهاي راديولوژيك و عوارض جراحي هيچ تفاوتي با يكديگر ندارند.

Introduction: Distal radius fracture is one of the most common traumatic injuries of all ages. The majority of the complications are related to intra-articular fracture. Among the main treatments, one can name closed reduction and percutaneous pin fixation. The present study aimed to compare the complications and outcomes of using these treatments in patients with unstable distal radius fractures. Materials & Methods: This prospective randomized clinical trial was conducted on patients between the ages of 18 and 65 with closed and intra-articular fractures of the distal radius who referred to Shahid Beheshti Hospital, Babol, Iran, during spring 2014 and summer 2015. It should be noted that the patients were candidates for fixation surgery, and they were randomly assigned into two groups (n=25) based on the type of fracture, age, and gender. Subsequently, group 1 underwent surgery using 4 pin Trans radioulnar and group 2 was treated with a three cross pin method. The radial length and inclination,Volar tilt, and Ulnar Variance were determined and compared after surgery and at 6, 12, and 24 weeks post-surgery. Ethics code: MUBABOL.HRI.REC.1394.125. Clinical Trial: IRCT2016112727797N1. Findings: There was no significant difference between the two groups regarding radiographic changes. Moreover, no significant difference was observed between the studied variables in terms of surgery complications. Discussion & Conclusions: This study showed no difference between the treatment methods (i.e., three cross pin and 4 pin trans-radioulnar) regarding radiographic criteria and surgery complications.