اثر تمرين مقاومتي و مصرف عصاره دانه گشنيز بر آپوليپوپروتئين A و نيمرخ ليپيدي در موش‌هاي صحرايي نر ديابتي

تاثير گياهان حاوي فنول ها و آنتي اكسيدانها به همراه تمرينات مقاومتي بر بيماريهاي ديابت، آترواسكلروز و اختلالات ليپيدي همواره مورد توجه بوده است. بر اين اساس، هدف پژوهش حاضر تعيين اثر تعاملي تمرين مقاومتي و مصرف عصاره دانه گشنيز بر آپوليپوپروتئين A و نيمرخ ليپيدي موش هاي صحرايي نر ديابتي بود. اين پژوهش يك مطالعه تجربي است كه بر روي 40 سر موش صحرايي نر ديابتي انجام شد. نمونه ها به طور تصادفي در 4 گروه (1- گروه تمرين، 2- گروه تمرين عصاره، 3- گروه عصاره و 4- گروه كنترل) قرار گرفتند. القاي ديابت ازطريق تزريق وريدي 55 ميلي گرم استرپتوزوتوسين به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن در موش ها ايجاد شد. سپس 6 هفته تمرين مقاومتي (5 روز در هفته با شدت 30-100 درصد وزن بدن) بر روي نردبان اعمال شد. عصاره گشنيز به ميزان روزانه 150 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن به صورت خوراكي به موشها خورانده شد. پس از 6 هفته تمرين مقادير سرمي آپوليپوپروتئين A، HDL، LDL، TG  و TC اندازه‌گيري شد.نتايج پژوهش نشان داد تمرين مقاومتي و مصرف عصاره دانه گشنيز باعث افزايش غير معني‌دار در آپوليپوپروتئين A در گروه‌هاي تجربي شد. ميزان HDL سرمي به طور معناداري در گروه هاي تجربي افزايش و مقادير LDL و TC كاهش نشان داد (0/041 p).به نظر مي رسد تمرينات مقاومتي مي تواند در كاهش اختلالات ليپيدي در بيماران ديابتي و عوارض ناشي از آن موثر باشد هرچند، براي دستيابي به نتايج دقيق‌تر نياز به پژوهشات بيش تري است.