نقش مزاج چهارگانه در ميزان فعاليت‌بدني پسران جوان

فعاليت بدني به عنوان يكي از عوامل مهم در پيشگيري از بسياري بيماري ها توصيه شده است، اما عوامل مختلفي مي تواند بر ميزان فعاليت بدني موثر باشد.  نتايج برخي مطالعات نشان مي دهد، بين حالت هاي رواني افراد  با سطح فعاليت بدني آن ها ارتباط وجود دارد. اما در خصوص ارتباط فعاليت بدني با مزاج تحقيقي يافت نشد، كه در پژوهش حاضر به آن پرداخته مي شود. در اين مطالعه توصيفي همبستگي تعداد 109 نفر از دانشجويان با روش تصادفي طبقه اي به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. به منظور تشخيص مزاج از پرسشنامه استاندارد مزاج (مجاهدي و همكاران، 2014) و براي ارزيابي فعاليت بدني از پرسشنامه فعاليت بدني بك كه فعاليت بدني را در سه بخش ورزشي، شغلي و تفريحي ارزيابي مي كند، استفاده شد. براي بررسي همبستگي نمرات از تحليل رگرسيون چند گانه استفاده شد. سطح معني داري P≤0/05 در نظر گرفته شد. يافته هاي تحقيق نشان داد كه گرمي و سردي مزاج با مشاركت ورزشي ارتباط مستقيم و معني داري داشت (P=0.019, t=2.375, β=0.231). اما گرمي و سردي مزاج با فعاليت هاي تفريحي و شغلي ارتباطي نشان نداد(شاخص فراغت: 0/217=p وشاخص كاري: 0/868=p ). همچنين ، تري و خشكي مزاج با هيچ يك از ابعاد فعاليت بدني ارتباط معني داري نشان نداد(شاخص كاري:0/868=p، شاخص ورزشي: 0/936=p ،شاخص فراغت: 0/345=p) احتمالاً، گرمي مزاج فرد مي تواند يك عامل موثر در جهت افزايش مشاركت در فعاليت هاي ورزشي باشد. اگرچه اظهار نظر قطعي در اين زمينه نياز به تحقيقات بيشتري دارد.