اثر سه هفته تمرين ركاب زدن با و بدون انسداد عروق بر غلظت پلاسمايي آيريزين و PGC1α مردان سالم

هدف اين تحقيق، بررسي تعيين اثر سه هفته تمرين ركاب زدن با و بدون انسداد عروق بر غلظت پلاسمايي آيريزين و PGC-1α مردان سالم بود. 24 نفر از دانشجويان تربيت بدني دانشگاه خوارزمي به‌صورت داوطلبانه در اين پژوهش شركت كردند و به سه گروه (8 نفري) ركاب زدن همراه با انسداد عروق پا، ركاب زدن بدون انسداد و كنترل تقسيم شدند. برنامۀ تمرين شامل 3 وهلۀ سه‌دقيقه‌اي ركاب زدن با شدت 50 درصد حداكثر وات (Wmax) با 30 ثانيه استراحت بين هر وهله، به مدت 3 هفته و هر هفته 3 جلسه تمرين بود. داده ها با استفاده از آزمون تي همبسته و آناليز واريانس يكطرفه در سطح P≤0/05 تجزيه‌وتحليل شدند. نتايج نشان داد بين مقادير آيريزين پيش‌آزمون و پس‌آزمون سازگاري گروه انسداد (0/001=P) و بدون انسداد (0/011=P) تفاوت معنا داري وجود دارد، اما بين مقادير آيريزين پيش‌آزمون و پس‌آزمون سازگاري گروه كنترل تفاوت معناداري مشاهده نشد (P 0/05). همچنين، بين مقادير PGC-1α پيش‌آزمون و پس‌آزمون سازگاري گروه انسداد (0/001=P) و بدون انسداد (0/04=P) تفاوت معناداري وجود داشت (P 0/05)، اما بين پيش‌آزمون و پس‌آزمون مقادير PGC-1α سازگاري گروه كنترل تفاوت معناداري وجود نداشت (P 0/05). با توجه به يافته هاي تحقيق حاضر به نظر مي رسد هر دو نوع تمرين آثار سودمندي بر عوامل درگير در متابوليسم انرژي در افراد فعال دارند و بين اثر دو نوع تمرين تفاوتي وجود ندارد.