اثر هوشمندي كاري بر كنترل و اقدامات راهبردي در صنعت بيمه

در سال هاي اخير، رشد و گسترش توليد داده در حوزه هاي مختلف، ضمن ايجاد چالش هايي در مورد مديريت آن ها، فرصت هايي را براي دست‌يافتن شركت ها به پيش بيني هاي دقيق تر در مورد تغييرات محيطي فراهم كرده است. در حقيقت ابزارهايي مانند هوشمندي كاري با شناسايي روندهاي محيطي، زمينه تصميم گيري و اقدام به موقع را براي سازمان فراهم مي كند. از سويي ديگر كنترل راهبردي به عنوان عاملي تعيين كننده و مهم در حوزه مديريت راهبردي نقشي قابل توجه در موفقيت سازمان ها به ويژه در شرايط متلاطم دارد. بر اين اساس اين مطالعه باهدف بررسي اثر ابعاد هوشمندي كاري (كسب‌وكار) بر ابعاد كنترل شامل كنترل ورودي، كنترل حرفه اي، كنترل فرايند و كنترل خروجي و اقدامات راهبردي در صنعت بيمه انجام شد. روش اين تحقيق از نظر هدف كاربردي و از لحاظ شيوه گردآوري داده ها تحقيقي پيمايشي است. نمونه آماري اين تحقيق شامل 348 نفر از مديران و كاركنان شركت‌هاي بيمه در ايران است كه اطلاعات مربوط به آن ها توسط پرسشنامه جمع آوري شد. بعد از تجزيه وتحليل داده ها با استفاده از روش مدل‌سازي معادلات ساختاري و نرم افزار AMOS، مشخص شد كه عملكرد گزارش‌دهي و برنامه ريزي هوشمندي كاري اثر مثبت و معناداري بر ابعاد كنترل راهبردي يعني كنترل ورودي، كنترل فرايند، كنترل حرفه اي و كنترل خروجي دارد. علاوه براين مشخص شد كه از بين ابعاد كنترل راهبردي تنها كنترل فرايند و كنترل خروجي بر اقدامات راهبردي اثرگذار هستند و كنترل ورودي و كنترل حرفه اي بر اقدامات راهبردي شركت‌هاي بيمه ايراني اثري ندارند.