جهت دهي به فرآيندهاي منابع انساني سازمان هاي دفاعي با رويكرد آينده نگاري

هدف اين پژوهش، بررسي چگونگي به‌كارگيري آينده‌نگاري درجهت ايجاد معيارهاي مؤثر جهت‌دهنده به فرايندهاي منابع انساني به‌منظور افزايش تأثير فعاليت‌هاي منابع انساني در دستيابي به اهداف سازمان‌هاي دفاعي است. بدين‌منظور، پس از شناسايي جنبه‌هاي تأثيرگذار آينده‌نگاري بر جهت‌دهي به فرايندهاي منابع انساني سازمان‌هاي دفاعي، به روش مدل‌سازي سيستمي نرم[1]، چگونگي و ميزان اثرگذاري شاخص‌هاي آينده‌نگاري بر دستيابي به‌ هدف پژوهش به روش مدل‌سازي مسيري ساختاري2 تبيين شد. با به‌كارگيري اين روش، مسير اثرگذاري و اندازه تأثير شاخص‌هاي آينده‌نگاري در زمينه‌هاي احتراز از تهديدات و بهره‌برداري از فرصت‌ها، دفاع مؤثر در نبردهاي نامتقارن، اكتساب فناوري‌هاي دفاعي موردنياز، تركيب تجهيزات دفاعي در طراحي نبردها، توسعه يا چابك‌سازي ساير بخش‌هاي دفاعي و موقعيت‌هاي مؤثر تمركز جنگ‌افزارها بر ايجاد معيار جهت‌دهنده به مديريت راهبردي فرايندهاي منابع انساني و دستيابي به يكپارچگي ميان فرايندهاي منابع انساني با اهداف راهبردي دفاعي، تعيين و الگويي جهت به‌كارگيري ‌هدف‌مند فرايندهاي منابع انساني درراستاي تحقق اهداف سازمان‌هاي دفاعي ارائه شد.