تجلي مفاهيم قرآني در باغ ايراني با تاكيد بر سوره انسان( نمونه موردي: باغ دولت آباد يزد)

در اين مقاله ابتدا با مطالعه باغ هاي ايراني بويژه دوره اسلامي و بررسي خصوصيات كلي و فضاي كالبدي آن(آب، گياه و....) به بررسي عناصر باغ پرداخته شده است. سپس با بررسي و جستجو در متن قرآن بويژه سوره انسان و تفاسير مربوط به آن )تفسيرالميزان و تفسير نمونه( عناصر بهشت قرآني در عناصر باغ دولت آباد بازخواني گرديده است. اين بازخواني از طريق تحليل كالبدي- فضايي باغ دولت آباد و انطباق با مفاهيم قراني صورت پذيرفته است. هدف از اين مطالعه استخراج وجوه اشتراك نعمت هاي باغ بهشت با عناصر باغ دولت آباد بوده و تكنيك مورد استفاده در اين پژوهش، توصيفي- تحليلي است. گردآوري اطلاعات از طريق بازديد، برداشت ميداني و كتابخانه اي بوده و آناليز اطلاعات جمع آوري شده بر اساس قياس آنها از تفاسير قرآني بويژه تفسير الميزان انجام گرديده است. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه عناصر موجود در باغ ايراني در سوره انسان با عنوان نعمت هاي بهشت قرآني ياد شده است كه اين نعمت ها بصورت عيني و ذهني در هم در كالبد باغ و هم در باور طراح آن استعاراتي مادي و معنوي به جا نهاده است.