بررسي جايگاه آواها در حركت بخشي به تصاوير ادبي صحنه هاي قيامت در قرآن كريم

خصايص صوتي هر زبان اولين بخش ماهيت همه زبان هاي بشري را تشكيل مي دهد و چون از نظر زبان شناسان، زبان در اصل صداهايي است كه بشر براي انتقال مفاهيم ذهني خود انتخاب كرده است، لذا مباحث آواشناختي را اولين گام براي تفسير آن تلقي مي كنند. قرآن، معجزه بزرگ الهي، از منظر اصوات، كلمات و تركيب ها بي نظير است و كوچكترين واحد صوتي، ارزش معنايي والايي دارد و مهمترين ويژگي اسلوبي قرآن اين است كه آواها تابع معاني و متناسب با اغراض آيات هستند و با توجه به حال و مقام، متنوع مي گردند. اين مقاله بر آن است تا خاصيت آوايي حروف به كاررفته در آيات قيامت را مورد كنكاش قرار دهد، چرا كه در تصويرپرداز ي هاي آيات قيامت، آواهاي برخاسته از چيدمان حروف، نقش به‌سزايي ايفا مي كنند و به صداي واقعي پديده ها و وقايع موجود در قيامت دلالت مي نمايند؛ به عنوان مثال زمان يكه از زلزله قيامت و شكسته شدن و فروريختن كوه ها سخن گفته مي شود، حروفي چون«قاف » و «كاف » كاربرد بيشتري مي يابند تا صداهاي مهيب اين حوادث قابل حس و قابل درك گردد.