روش شناسي تحقيق موضوعي در قرآن كريم براي پژوهش هاي ميان رشته اي

يكي از خلأهاي موجود در مسير توليد علوم انساني- اسلامي را مي توان فقدان روش هاي تحقيق كاربردي دانست كه از مباني صحيحي برخوردار باشند. با توجه به اين كه يكي از منابع مهم نقل پژوهي در حوزه مطالعات ميان رشته اي، قرآن كريم مي باشد لذا لازم است.روش پژوهش براي تحقيقات موضوعي در قرآن تبيين شود. بر اين اساس در نوشتار حاضر تلاش شد تا روش تحقيق موضوعي در قرآن كريم بر مبناي تفسير قرآن به قرآن كه به عنوان بهترين شيوه تفسير قرآن كريم شناخته مي-شود براي اين نياز ارائه شود. در ابتدا به تبيين مباني روش تحقيق پرداخته شد و بحث هاي مبنايي در خصوص تعريف دين، نسبت ميان عقل و نقل به عنوان اجزاي دين، نسبت ميان كتاب و سنت به عنوان اجزاي نقل، دامنه نقل، رابطه ميان مسايل علوم انساني- اسلامي و علوم انساني متعارف و... ارائه شد. يكي از غفلت هايي كه در حوزه نقل پژوهي وجود دارد عدم برقراري تناسب ميان دامنه معارف نقلي و مسايل مورد پژوهش است. اين امر باعث مي شود تا موضوعي كه خارج از دامنه نقل قرار دارد بي جهت بر آن عرضه شود. در نهايت با بيان برخي از اين نكات مهم در مواجهه با نقل، الگويي كاربردي كه از هشت گام تشكيل مي شود براي پژوهش موضوعي در قرآن كريم ارائه گرديد.