استحقاق اجرت‌المثل مدير در اداره مال غير از ديدگاه قرآن كريم و حقوق ايران

اجرت‌المثل متصرف يا مدير در اداره مال غير از مواردي است كه قانون مثل ساير موارد مرتبط با آن از جمله مسئوليت مدني، خصوصيات مدير، شرايط اداره و شرايط مال مورد اداره و... در ارتباط با آن سكوت اختيار كرده است؛ آياتي از قرآن كريم موسوم به آيات قيام، تعاون، ولايت، آيه 152 سوره مباركه انعام كه به عنوان آيه‌هاي احسن، احسان و... هستند هركدام يك جنبه از اداره مال غير را شامل مي‌شوند. اين مقاله به روش توصيفي- تحليلي، درصدد اثبات عدم استحقاق اجرت‌المثل براي مدير مال غير بر اساس آيات قرآن است. مهم‌ترين مستند نظريه اشاره شده، اداره مال غير از باب حسبه بودن عمل است. از نظر بيشتر فقها و انديشمندان مهم‌ترين دليل حسبه، آيات امر به معروف و نهي از منكر بوده است؛ صرف‌ نظر از چند آيه در قرآن با اصطلاح امر به معروف و نهي از منكر به‌نظر مي‌رسد آيات ديگر و حتي آيات مربوط به اداره مال غير با توجه به توسعه مفهوم امر به معروف و نهي از منكر توسط فقها و انديشمندان به سوي مسائل اجتماعي، مشمول همين آيات حسبه هستند و حسبه را همان امر به معروف و نهي از منكر مي‌دانند و شايد بتوان گفت بر اساس قاعده احترام عمل، مدير، مستحق اجرت‌المثل عمل خود است، لكن هدف اصلي بررسي استحقاق اجرت‌المثل مدير بر اساس آيات قرآن است و خداوند بارها در آيات خود وعده اجرت اخروي به بندگان خويش داده است و خود را بزرگ‌ترين محاسب دانسته و اجر كريم را در نظر مي‌گيرد.