بررسي نقش و نحوه تأثير گروه‌هاي ذينفع در سياست‌گذاري براي فضاي كسب‌وكار

در اين مقاله، نقش و تأثير گروه‌هاي ذينفع، به‌ويژه گروه‌هاي ذينفع حمايتي دروني در سياست‌گذاري‌هاي عمومي، با استفاده از مطالعات انجام شده در اين حوزه به روش تحليلي –تطبيقي مورد بررسي قرار گرفته است. در ابتدا تطور تاريخي، تعريف و انواع گروه‌هاي ذينفع مطالعه شده و پس‌ازآن نقش و نحوه تأثيرگذاري گروه‌هاي ذينفع از طريق قواي سه‌گانه در فرايند طراحي، تدوين، بررسي و اجراي سياست‌هاي عمومي مورد بررسي قرار گرفته است. در اين جا بر مزاياي مهم مشاركت گروه‌هاي ذينفع در فرايند سياست‌گذاري تأكيد و تصريح شده است كه حكومت و گروه‌هاي ذينفع براي طراحي، تدوين و اجراي مؤثر سياست‌هاي عمومي به يكديگر نيازمندند. همچنين نشان داده شده است كه با رعايت برخي شرايط و لوازم، مشاركت گروه‌هاي ذينفع در سياست‌گذاري براي فعاليت‌هاي اقتصادي مي‌تواند محتواي سياست‌ها را غني كرده و نيز تا حدي از تصميم‌گيري‌هاي شتاب‌زده، ناگهاني و مضر از سوي حكومت جلوگيري كند و بدين‌وسيله تا حدي هزينه‌هاي مبادلاتي را كاهش دهد. شيوه‌هايي كه به‌طورمعمول گروه‌هاي ذينفع حمايتي براي نفوذ و تأثير بر سياست‌هاي عمومي در اندام‌هاي مختلف حكومت به كار مي‌گيرند با اتكا بر مطالعاتي كه به روش توصيفي تطبيقي انجام شده مورد اشاره قرار گرفته است. در پايان مقاله، ضرورت مشاركت بيشتر گروه‌هاي ذينفع در سياست‌گذاري براي فعاليت‌هاي اقتصادي در ايران بررسي شده و با استفاده تجارب برخي كشورها توصيه‌هايي براي تقويت فعاليت آنها ارائه شده است.