قيمت‌گذاري ريسك غيرسيستماتيك از طريق تبيين ريسك آربيتراژ

بر اساس تئوري مدرن پرتفوي، سرمايه‌گذاران مي‌توانند با استفاده از متنوع‌سازي سبد سرمايهگذاري، ريسك غيرسيستماتيك را كنترل نمايند. بنابراين فرض مي‌شود كه سرمايه‌گذاران صرفاً بابت پذيرش ريسك سيستماتيك بازده طلب مي‌كنند. اما در عمل مشاهده شده است كه برخلاف مفروضات تئوري مدرن پرتفوي، ريسك غيرسيستماتيك داراي قيمت است. در پژوهش‌هاي بسياري رابطه ميان ريسك غيرسيستماتيك و بازده مورد انتظار و همچنين عوامل مؤثر بر قيمتگذاري ريسك غيرسيستماتيك مورد مطالعه و بررسي قرار گرفته است. در اين پژوهش سعي شده است كه از طريق تبيين ريسك آربيتراژ، چگونگي قيمت‌گذاري ريسك غيرسيستماتيك در بازه زماني 1386 تا 1396 مورد آزمون قرار گيرد. براي برآورد ريسك آربيتراژ از يك محدوديت معاملاتي موجود در بورس ايران و ساير متغيرهاي اندازه‌گيري ريسك آربيتراژ استفاده و براي برآورد ريسك غيرسيستماتيك، مدل پنج عامله فاما و فرنچ به‌كار گرفته شده است. در اين پژوهش براي نخستين بار از مدل پنج عامله فاما و فرنچ در قيمت‌گذاري ريسك غيرسيستماتيك و از ريسك آربيتراژ در قيمت‌گذاري دارايي استفاده شده است. براي پاسخ به سؤال پژوهش و آزمون فرضيه‌، از روش‌هاي تحليل پرتفوي و رگرسيون مقطعي فامامكبث استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه با در نظرگرفتن ريسك آربيتراژ، رابطه ميان ريسك غيرسيستماتيك و بازده موردانتظار منفي و معني‌دار است.