ارزيابي ميزان تأثير مانور واگرد بر كارايي تقاطع‌هاي چراغ‌دار براساس شرايط ترافيكي شهرها (مطالعه موردي: شهر تهران)

مطالعه خصوصيات جريان ترافيك در تقاطع‌ها، يكي از اقدامات مؤثر و ضروري در بالابردن سطح سرويس خيابان‌ها و شناخت مناسب عملكرد ترافيكي رانندگان مي‌باشد. تقاطع‌هاي همسطح در شهرها، از جمله نقاطعي است كه ترافيك سنگين و تأخير در آن بيشتر جلوه مي‌كند. از اين‌رو، بهينه‌سازي جريان ترافيك در اين تقاطع‌ها امري اجتناب‌ناپذير به نظر مي‌رسد. يكي از مهم‌ترين حركات گردشي در تقاطع‌ها، مانور واگرد (دوربرگردان) مي‌باشد .در اين تحقيق تلاش شده تا تأثير مانور واگرد بر كارايي تقاطع چراغ‌دار بررسي شود. بدين منظور، يك شبكه در شهر تهران در نرم‌افزار سينكرو مدل گرديد. برداشت‌هاي آماري خودروها و عابرين پياده صورت گرفت و پارامترهاي نرم‌افزار تا حدامكان براساس شرايط شهر تهران كاليبره شدند. نتايج تحليل در نرم‌افزار سينكرو نشان داد كه در صورت حذف مانور واگرد از تقاطع، طول صف و تأخير و درجه اشباع تقاطع به‌طور چشمگيري كاهش پيدا مي‌كند. همچنين سطح سرويس تقاطع ارتقاء مي‌يابد. به‌منظور اعتبارسنجي، تقاطع ديگري در محدوده شهر تهران شبيه‌سازي شد و نتايج حاصل از آن، بر درستي نتايج مدل اول صحه گذاشت.