اثرات تجويز توأم ممانتين و ويتامين D بر اختلالات يادگيري و حافظه فضايي در مدل بيماري آلزايمر موش‌هاي صحرايي نر بالغ

The Effects of Co-Administration of Memantine an‎d Vitamin D on Spatial Learning and Memory Impairment in Adult Male Rats Model of Alzheimer’s Disease

زمينه و هدف: بيماري آلزايمر شايع‌ترين علت دمانس در ميان افراد مسن است. مطالعه حاضر با هدف ارزيابي اثرات هم‌افزايي ممانتين و ويتامين D بر بهبود اختلالات يادگيري و حافظه فضايي در موش‌هاي صحرايي نر بالغ مدل بيماري آلزايمر انجام شده است. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي موش‌هاي صحرايي نر نژاد ويستار به طور تصادفي به 9 گروه هفت‌تايي تقسيم شدند؛ كنترل، تخريب NBM (تخريب الكتريكي دو‌طرفه NBM)، شاهد تخريب (ورود الكترود به NBM بدون القاي جريان الكتريكي)، تخريب NBM + حلال ممانتين و ويتامين D (سالين، روغن كنجد، سالين+روغن كنجد)، تخريب NBM + ويتامين D، تخريبNBM + ممانتين و تخريب NBM + ويتامين D + ممانتين. يك هفته بعد، موش‌هاي صحرايي به مدت پنج روز با دستگاه ماز Y شكل آموزش ديدند. 25روز بعد از آموزش آزمون فراخواني حافظه براي ارزيابي حافظه بلند مدت انجام گرفت. ملاحظات اخلاقي: اين مطالعه با كد اخلاقEE/ 97, 24, 3061243/ scu.ac.ir توسط كميته اخلاق پژوهشي دانشگاه شهيد چمران اهواز به تصويب رسيده است. يافته ها: تخريب دوطرفه NBM منجر به كاهش يادگيري فضايي در مقايسه با گروه‌هاي كنترل و شاهد تخريب شد. در گروه‌هاي حلال ممانتين و ويتامين D در مقايسه با گروه تخريب NBM هيچ تغييري در يادگيري فضايي مشاهده نشد. يادگيري و حافظه فضايي در گروه تخريب NBM + ويتامين D + ممانتين (001/0˂P) در مقايسه با گروه‌هاي تخريب NBM + ويتامين D (01/0˂P) و تخريب NBM + ممانتين (05/0˂P) به طور معني‌داري بهبود يافت. علاوه بر اين بين نتايج روز پنجم آموزش و آزمون فراخواني حافظه روز سي‌ام تفاوت معني‌داري مشاهده نشد. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد كه تجويز توأم ويتامين D و ممانتين در مقايسه با ممانتين يا ويتامين D به‌تنهايي در بهبود اختلال يادگيري و حافظه فضايي در موش‌هاي صحرايي مدل بيماري آلزايمر مؤثرتر بوده است.

Background and Aim Alzheimer’s disease is the most common causes of dementia among the elderly people. The aim of this study was to evaluate the synergistic effects of memantine and vitamin D on spatial learning and memory impairment in adult male rat model of Alzheimer's disease. Methods & Materials In this experimental study, male Wistar rats were randomly divided into nine groups (n=7): 1= Control, 2= NBM lesion (received bilateral electric lesion of NBM), 3= Sham (the electrode was entered into the NBM with no electric lesion), 4= NBM lesion+ Vehicle Memantine (received saline), 5= NBM lesion+ Vehicle Vitamin D (received saline), 6= NBM lesion+ Vehicle Memantine+ Vehicle Vitamin D (received saline plus sesame oil), 7= NBM lesion+ Vitamin D; 8= NBM lesion+Memantine, and 9= NBM lesion+Vitamin D+Memantine. After one week, the rats were trained to perform the Y-maze task for five days. Twenty five days after training, a retention test was performed to evaluate their long-term memory. Ethical Considerations This study with research ethics code of “EE/ 97, 24, 3061243/scu.ac.ir” was approved by the Research Ethics Committee of Shahid Chamran University of Ahvaz In Iran. Results Bilateral NBM lesion reduced spatial learning in comparison with control and sham groups. No effect on spatial learning was observed in NBM lesion+ Vehicle Memantine and NBM lesion+ Vehicle Vitamin D groups compared to the NBM lesion group. Spatial learning and memory in NBM lesion +Vitamin D+Memantine group (P<0.001) was significantly improved compared to NBM lesion+Vitamin D (P<0.01) and NBM lesion+Memantine (P<0.05) groups. Moreover, no significant difference was observed between the results in the 5th day of training and the memory retention at the 30th day. Conclusion Co-administration of memantine and vitamin D is more effective than memantine or vitamin D alone in spatial learning and memory improvement in rat model of Alzheimer's disease.