عنوان مقاله :
اثر بخشي روان درماني پويشي - حمايتي بركاهش افسردگي بيماران ديابتي نوع 2
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of Dynamic-Supportive Psychotherapy on Type 2 Diabetes Patients’ Depression
پديد آورندگان :
نيري، مهدي دانشگاه آزاد اسلامي كرج - گروه روانشناسي سلامت , رجايي، عليرضا دانشگاه آزاد اسلامي تربت جام - گروه روانشناسي , مسچي، فرحناز دانشگاه آزاد اسلامي كرج - گروه روانشناسي سلامت , سوداگر، شيدا دانشگاه آزاد اسلامي كرج - گروه روانشناسي سلامت
كليدواژه :
افسردگي و ديابت نوع 2 , روان درماني پويشي - حمايتي , بيماري قند و اثر بخشي روان درماني
چكيده فارسي :
ديابت نوع 2 يكي از علل عمده مرگ ومير بشمار ميرود. اختلال افسردگي يكي از شايعترين مشكلات روانشناختي در اين بيماران است كه بروز آن ميتواند پيش آگهي بيماري را تحت تاثير قرار دهد. پژوهش حاضر با هدف اثربخشي روان درماني پويشي – حمايتي بر كاهش افسردگي بيماران ديابتي نوع 2 انجام شد.
روش كار
اين مطالعه به روش شبه تجربي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل در سال 1395 انجام شد. در اين پژوهش 20 نفر حضور داشتند كه با تشخيص افسردگي از نوع متوسط تا شديد با روش نمونه گيري هدفمند و داوطلبانه انتخاب و با گمارش تصادفي در گروه آزمايشي و گروه كنترل جاي گزين شدند. گروه پويشي-حمايتي تحت 15 جلسه روان درماني قرا گرفتند. اطلاعات جمع آوري شده با تحليل كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته ها
نتايج نشان داد كه درمان پويشي – حمايتي نسبت به گروه كنترل اختلاف معني داري داشته001 / 0 > P، يعني در درمان افسردگي موثر واقع شده است
نتيجه گيري
در بيماران ديابتي نوع 2 كه مجبور به استفاده از دارو براي كنترل بيماري خود هستند، درمان پويشي – حمايتي مي تواند روش مناسبي براي كاهش افسردگي باشد
چكيده لاتين :
Type 2 diabetes was considered one of the major reasons for mortality. Depression disorder is one of the most common psychological difficulties in this patients that its creation can affected sickness prognosis. Present study was done with the aim of effectiveness of dynamic -supportive psychotherapy on type 2 diabetes patient’s depression. Methods: This study was done with the experimental simulation method with pretest and posttest design with control group in 1395. In this research, 20 person was present that having depression recognition from average type to intense type with the objective and voluntary approach were selected and with random replacement were replaced in experimental and control group. Dynamic -supportive group was under 15 psychotherapy session. The gathered information was analyzed with analysis covariance. Results: Results showed that dynamic - supportive treatment in comparison to the control group has meaningful difference (P<0.001) that’s means it became effective in depression treatment. Conclusions: In type 2 diabetes patients that for controlling their sickness have to use medicine, dynamic - supportive treatment could be good way for decrease the depression.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي خراسان شمالي