بررسي تجمع املاح در خاك تحت سيستم قطره اي زيرسطحي

با توجه به نقش مهم ميزان شوري و تجمع املاح خاك در كشاورزي آبي، مطالعه تغييرات املاح خاك و نحوه توزيع آن ها در خاك در روش هاي مختلف آبياري و مديريت هاي آبياري نياز است. پژوهش حاضر با هدف بررسي توزيع املاح سديم، منيزيم، كلسيم و نسبت جذب سديم در سه رژيم آبياري منطبق بر مديريت زارع (I1)، نياز آبي (I2) و نياز آبي و آبشويي (I3) در منطقه صفائيه در استان سمنان در طي دو سال زراعي 13921391 اجرا شد. نتايج نشان داد كه ميزان سديم، منيزيم و نسبت جذب سديم بعد از آبياري نسبت به قبل از آبياري كاهش يافت ولي مقدار كلسيم موجود در خاك تحت تأثير زمان آبياري قرار نگرفت. در دوره توسعه رشد بالاترين مقادير نسبت جذب سديم، سديم و منيزيم به ترتيب در اعماق 75، 50 و 75 سانتي متري مشاهده شد. بالا ترين ميزان سديم و منيزيم در رژيم آبياري I3 و در عمق خاك 75 سانتي متري به ترتيب با مقدار 123.4 و 43.6 ميلي اكي والان بر ليتر مشاهده شد. بالا ترين ميزان كلسيم در رژيم آبياري I3 در عمق 25 سانتي متري و به ميزان 52 ميلي اكي والان بر ليتر مشاهده شد. بيشترين مقدار SAR در عمق 75 سانتي متري به ميزان 12.4 بود كه نشان دهنده حركت كلسيم به سمت بالا و زير محل قرار گيري قطره چكان ها است. همچنين اثرات متقابل رژيم آبياري، عمق خاك و زمان آبياري نيز نشان داد كه بيش ترين مقدار سديم، منيزيم و كلسيم به ترتيب با مقادير 131.8، 74.4 و 54.3 ميلي اكي والان بر ليتر در تيمار آبياري I3 در عمق 75 سانتي متري و در زمان قبل از آبياري مشاهده شد. بيشترين ميزان نسبت جذب سديم به مقدار 12.8 نيز متعلق به همين تيمار بود. تغييرات كلسيم در خاك تحت دو رژيم آبياري I2 و I3 اهميت مديريت آبياري را براي كنترل شوري نشان مي دهد. نتايج نشان داد كه رژيم آبياري I2 به دليل تجمع كمتر ميزان املاح سديم و منيزيم در منطقه ريشه و كاهش بيشتر نسبت جذب سديم نسبت به دو رژيم ديگر شرايط بهتري را دارا است.