ارزيابي پارامتر تابش خورشيدي ورودي به زمين حاصل از مدل‌هاي تجربي و ماهواره‌اي

يكي از مهم‌ترين فرآيندهاي انتقال آب و انرژي در چرخه هيدرولوژيكي، تبخيرتعرق است و تابش خورشيدي انرژي لازم براي انجام اين فرآيند را تأمين مي‌كند. درنتيجه تخمين هرچه دقيق‌تر ميزان تبخيرتعرق به تخمين دقيق ميزان تابش خورشيدي وابسته است. اين تحقيق با هدف ارزيابي ميزان تابش خورشيدي در سطح زمين حاصل از سه روش معادلات تجربي (مدل‌هاي آنگستروم و هارگريوزساماني) مدل‌هاي فيزيكي داده‌گواري شده (GLDAS/Noah، NCEP/NCAR)و مشاهدات ماهواره‌اي (CMSAF)با استفاده از اندازه‌گيري‌هاي زميني صورت گرفته است. نتايج اين تحقيق نشان داد مدل كاليبره شده آنگستروم با ضريب تبيين برابر با 0.9 و SEEبرابر با 2.58 بهترين عملكرد را داشته است. اما دقت اين مدل وابسته به روش كاليبراسيون و وجود داده‌هاي ساعات آفتابي است. محصول تابش سطح زمين مستخرج از GLDAS/Noah با ضريب تبيين و SEEبه ترتيب برابر با 0.87 و 3.5 بهترين كارايي را بعد از مدل واسنجي شده آنگستروم داشت. مدل GLDAS/Noahبا وجود برآورد 10.2 درصدي تابش خورشيدي بيش از اندازه‌گيري زميني، در مناطقي كه كمبود داده هواشناسي وجود دارد مي‌تواند كارايي بسيار خوبي داشته باشد.