ارزيابي مفهوم انرژي انتگرالي در برآورد آب قابل دسترس خاك در اراضي شاليزاري استان گيلان

چگونگي دسترسي آب خاك براي گياهان در ارزيابي روابط آب، خاك و گياه به منظور استفاده در برنامه ريزي و مديريت آبياري مهم است. انرژي انتگرالي چگونگي سهولت دسترسي آب خاك براي گياه در محدوده رطوبت قابل استفاده خاك را نشان مي دهد. اين پژوهش با هدف ارزيابي مفهوم انرژي انتگرالي در 40 نمونه خاك اراضي شاليزاري استان گيلان و بررسي روابط اين شاخص با ويژگي هاي مختلف خاك انجام شد. نتايج نشان داد كه تمامي نمونه خاك هاي مورد مطالعه داراي بافت متوسط تا سنگين بودند. ميانگين شاخص S دكستر در دو بافت خاك رس و لوم رسي كمتر از 0.035 به دست آمد (27 درصد نمونه هاي خاك). متوسط انرژي انتگرالي در كل نمونه هاي خاك مورد مطالعه با در نظرگرفتن حدبالاي آب قابل دسترس خاك در رطوبت اشباع، رطوبت ظرفيت مزرعه اي در مكش 100 و 330 سانتي متر به ترتيب برابر با 226.65، 270.21 و J kg1 336.91 به دست آمد. نتايج نشان داد كه كلاس هاي بافت خاك داراي بيشترين مقدار انرژي انتگرالي، كمترين مقادير شاخص S دكستر را نيز به خود اختصاص داده اند. همچنين نتايج مؤيد همبستگي بالاتر انرژي انتگرالي محاسبه شده با فرض رطوبت ظرفيت مزرعه اي در مكش 330 سانتي متر با ساير ويژگي هاي خاك بود. علاوه براين با استفاده از رطوبت اشباع خاك و نسبت كربن آلي به رس خاك مي توان مقدار انرژي انتگرالي خاك در اراضي شاليزاري را به ترتيب در كلاس بافت خاك لوم رسي سيلتي (0.70= R2) و لوم رسي (0.95= R2) با دقت مناسبي برآورد نمود.