ارزيابي اثر سناريوهاي تغيير اقليم بر نياز سرمايي درختان ميوه خزان‌دار در بخش كياسر شهرستان ساري

گرم‌شدن اقليم محل موجب پيشگيري از يخبندان‌هاي ديررس بهاره و كاهش ريسك يخ‌زدگي در فصل بهار مي‌شود. هدف اين پژوهش بررسي اثر تغيير اقليم بر تامين نياز سرمايي و جابجايي تاريخ تكميل مراحل فنولوژيكي گياهان مختلف در شهرستان ساري است. از اطلاعات اقليمي موجود در ايستگاه سينوپتيك كياسر ساري طي دوره آماري درازمدت (20151970) به همراه داده‌هاي باز تحليل مركز ملي پيش‌بيني زيست محيطي استفاده شد. از خروجي پيش‌يابي مدل اقليمي بزرگ‌مقياس CanESM2 پس از ريزمقياس‌نمايي براي سناريوهاي چهارگانه RCP استفاده شد. با استفاده از مدل ChillR و Climdex تاريخ شكوفه‌دهي و طول فصل رويش GSL برآورد شد. بر اساس آزمون ناپارامتري منويتني و روند من كندال به مقايسه بين ميانگين‌هاي نيمه‌ي اول آينده نزديك (20552016) و نيمه دوم آينده دور (21002056) نسبت به حال حاضر پرداخته شد. نتايج نشان داد، اگرچه طول فصل رويش افزايش مي يابد، اما اختلاف معني‌دار دماي هوا در فاز سرمايشي و گرمايشي تغييرات معني‌داري را در ظهور مراحل فنولوژي درختان خزان‌دار در منطقه منجر مي‌شود. در دهه هاي آماري گذشته در حدود دو هفته به طول فصل رويش (در دهه 1980 ميانگين 300 روز به 322 روز در دهه 2000)  افزوده شد؛ اما تاريخ شكوفه‌دهي سه دهه زودتر از موعد نسبت به گذشته اقليمي اتفاق خواهد افتاد. اين تغييرات معني‌دار در پارامترهاي اقليمي كشاورزي منجر به اختلالات فنولوژيكي غير قابل جبران در دوره‌هاي آتي مي‌گردد.