بررسي غلظت‌هاي كلريد كادميوم و كلريد كبالت بر برخي شاخص‌هاي ميكروبي خاك تحت كشت گياه مرزه

در قرن بيستم، كاهش كيفيت و سلامت خاك به دليل استفاده از منابع آبي بي‌كيفيت و آلوده به يك چالش اساسي تبديل شده است. بر اين اساس، غلظت‌هاي مختلف كلريد كبالت و كلريد كادميوم آب آبياري (صفر (شاهد)، 100، 200 و 400 ميلي‌مولار) در دو آزمايش جداگانه به‌صورت طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار در سال 1393 در گلخانه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه ايلام طي رشد رويشي گياه دارويي مرزه (Satureja hortensis L.) در گلدان‌‌‌‌هاي پنج كيلوگرمي به ابعاد قطر دهانه 30 و ارتفاع 26 سانتي متر بر برخي شاخص‌هاي ميكروبي خاكدر طي دو ماه بررسي گرديد. نتايج نشان داد بيشترين ميزان تنفس پايه و تنفس برانگيخته در نمونه شاهد و كمترين ميزان اين دو شاخص نيز در غلظت 400 ميلي‌مولار كلريد  كادميوم و كلريد كبالت برآورد گرديد. از لحاظ كربن زيست‌توده ميكروبي خاك، بيشترين (308 ميلي‌گرم در كيلوگرم خاك) و كمترين (190 ميلي‌گرم در كيلوگرم خاك) به ترتيب مربوط به شاهد و غلظت 400 ميلي‌مولار از نمك كلريد كادميوم بود. بيشترين (27.0 ميلي‌گرم در كيلوگرم خاك) و كمترين (14.0 ميلي‌گرم در كيلوگرم خاك) نيتروژن زيست‌توده ميكروبي خاك به ترتيب در خاك شاهد و غلظت 400 ميلي‌مولار كلريد  كادميوم مشاهده شد. هم چنين كمترين نيتروژن زيست‌توده ميكروبي (19.0 ميلي‌گرم در كيلوگرم خاك) در غلظت 400 ميلي‌مولار نمك كلريد كبالت به دست آمد. شاخص هاي بهره ميكروبي، ضريب متابوليكي و زيست‌توده ميكروبي فعال در نمونه شاهد بيشترين مقدار بودند. در اثر آبياري با غلظت هاي مختلف كلريد كبالت نسبت كربن به نيتروژن زيست‌توده ميكروبي افزايش يافت. افزايش غلظت هاي كلريد  كادميوم و كلريد كبالت تأثير منفي بر كيفيت ميكروبي خاك را نشان داد كه اين امر توجه بيشتر به كيفيت آب آبياري را براي سلامت و كيفيت جامعه ميكروبي خاك و به‌تبع آن كيفيت و سلامت جامعه گياهي و در نهايت سلامت و امنيت غذايي را نمايان مي سازد.