بررسي تأثير دو رويكرد آموزش استادمحور و مسأله محور در بروز خطاهاي گزارش نويسي پرستاران

خطا و اشتباهات در ثبت گزارشات پرستاري مانع ارائه مراقبت پرستاري باكيفيت مي‌شود، لذا در مطالعه اي نيمه تجربي به بررسي تأثير دو رويكرد آموزش استاد محور و مسأله محور در بروز خطاهاي گزارش نويسي پرستاران در بيمارستان هاي شهرستان تربت حيدريه در سال 1393 پرداخته شد. 93 نفر در 3 گروه 31 نفري آموزش مسأله محور، استادمحور و شاهد طبقه بندي شدند. محتواي آموزشي براي دو گروه مداخله طي شش جلسه 45 دقيقه اي توسط يك مدرس ارائه گرديد. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته اي بود كه روايي محتوايي آن توسط اساتيد با ضريب 0.76 و پايايي آن با استفاده ازروش آلفاي كرونباخ و ضريب 0.84 تأييد شد. پرسشنامه قبل و 2 ماه بعد از آموزش، توسط پرستاران تكميل گرديد و داده‌ها توسط نرم افزار SPSS تحليل گرديد. در هر دو گروه آموزش استاد محور (قبل: 1.05 و بعد 0.51) و مسأله محور (قبل: 0.89 و بعد: 0.54) ميانگين خطا قبل و بعد از مداخله اختلاف معني دار آماري را نشان داد و ميانگين خطاي پرستاران بعد از مداخله كاهش داشت. اما در گروه شاهد اختلاف معني داري مشاهده نشد (قبل: 0.79 و بعد 0.47). ميزان رضايت پرستاران از روش مسأله محور بيشتر از استاد محور بود. با توجه به نتايج حاصل از اين مطالعه، آموزش با رويكرد مسأله محور و آموزش به رويكرد استاد محور در هر دو گروه مؤثر و تأثير مثبتي داشت اما با توجه به ميزان رضايت و علاقه مندي پرستاران از آموزش مسأله محور پيشنهاد مي شود از اين رويكرد در كلاس هاي آموزش حين خدمت و آموزش روش هاي مقابله با انواع ديگر خطاهاي پرستاري از قبيل خطاهاي دارويي و درماني استفاده شود.