تأثيرگذاري تدريس دانشجويان مقطع دكتراي تخصصي در گروه آموزشي مديريت خدمات بهداشتي درماني تبريز

امروزه استفاده از روش‌هاي آموزشي كه بتواند مشاركت دانشجويان را در فرايند يادگيري تقويت نمايد مورد توجه جدي است. لذا پژوهش حاضر در صدد بررسي مزاياي تدريس دانشجويان دكتراي مديريت خدمات بهداشتي و درماني به عنوان يكي از روشهاي مشاركتي در يادگيري مي‌باشد. اين مطالعه از نوع مقطعيتحليلي مي‌باشد كه به صورت تمام شماري و با مشاركت 107 نفر از دانشجويان مقطع كارشناسي با استفاده از پرسش‌نامه محقق‌‌ساخته به انجام رسيد. جهت بررسي و تأييد روايي محتوايي پرسش‌نامه، شاخص CVR و CVI به ترتيب برابر 89 و 91 درصد بهدست آمد و همساني دروني (پايايي) پرسش‌نامه بر اساس يك مطالعه مقدماتي و با اخذ نمره 0.88 براي آلفاي كرونباخ مورد تأييد قرار گرفت. نتايج به دست ‌آمده به صورت فراواني (درصد) براي متغيرهاي كيفي و ميانگين (انحراف معيار) براي متغيرهاي كمي گزارش گرديد و معنا‌داري تفاوت امتيازات كسب شده در حيطه‌ها و ورودي‌هاي مختلف تحصيلي بررسي شد. يافته‌هاي مطالعه حاكي از آن است كه دانشجويان آموزش‌گيرنده داراي ديدگاه مثبتي در رابطه با تدريس دانشجويان مقطع دكترا در حيطه‌هاي مختلف هستند چرا كه 54 درصد آنان از اين سبك آموزشي رضايت بالايي دارند و ميزان رضايت ساير دانشجويان نيز غالباً در حد متوسط قرار دارد. امتياز كلي كسب شده توسط حيطه‌هاي مورد بررسي بر اساس مجموع پاسخ‌هاي داده شده به حيطه مشاورۀ پايان نامه، تدريس در كارآموزي و تدريس نظري در كلاس به ترتيب برابر 108.53، 99.87 و 94.57 مي‌باشد كه اين امر نشان مي‌دهد كه اين شيوه آموزشي داراي بيشترين مزايا كسب شده در حيطه مشاورۀ پايان نامه و كمترين مزايا در حيطۀ تدريس نظري مي‌باشد. همچنين اين سبك آموزشي تنها در حيطۀ تدريس كارآموزي توانسته است در طول زمان خود را ارتقاء دهد (P 05.0) و تغييرات مثبت چنداني در ساير حيطه‌ها مشاهده نشده است (P 05.0). به طور كلي نتايج بررسي‌ها حاكي از آن است كه دانشجويان مورد مطالعه از اجراي اين سيستم رضايت بالايي دارند و مزاياي آن را در حد مطلوب ارزيابي مي‌كنند.