روش هاي گوناگون آموزش مجازي علوم پزشكي استفاده شده در ايران و بررسي اثربخشي آنان، مطالعه مروري

رشد روزافزون فناوري اطلاعات و ابزارهاي الكترونيكي همچنين محدوديت‌هاي موجود در آموزش سنتي باعث شده است كه از آموزش الكترونيك به‌عنوان روشي جايگزين و يا مكمل در زمينۀ آموزش علوم پزشكي نام برده شود. به‌منظور استفاده از روش‌هاي آموزش الكترونيك در علوم پزشكي، بومي‌سازي و انجام مطالعات پژوهشي براي بررسي اثربخشي آن‌ها ضروري است. به اين منظور اين مطالعه مروري به بررسي مطالعات انجام‌شده مرتبط با آموزش مجازي در علوم پزشكي در ايران مي‌پردازد. براي جستجو با استفاده از لغات كليدي مانند آموزش مجازي، آموزش الكترونيك و آموزش به كمك كامپيوتر، از پايگاه اطلاعاتي Google scholar به‌منظور يافتن مقالات فارسي و به‌منظور يافتن مقالات لاتين از PUBMED و Scopus استفاده گرديد. درنتيجه جستجو تعداد محدودي (35 مقاله) درزمينه‌هاي نرم‌افزارهاي آموزشي، ابزار چندرسانه‌اي، مطالعات مبتني بر آموزش تحت وب با استفاده از سامانه‌هاي آموزشي الكترونيك، استفاده از پست الكترونيك و تلفن همراه، آزمون‌هاي الكترونيك و آموزش مداوم به روش الكترونيك، بيمار مجازي يافت شد و از بين آن‌ها 27 مقاله انتخاب شد. اغلب مطالعات نشان دادند آموزش مجازي اثربخشي برابر و يا بيشتر نسبت به آموزش سنتي دارد همچنين نگرش مثبت و رضايت بالايي نزد دانشجويان و اعضاي هيأت ‌علمي در خصوص استفاده از آموزش مجازي در اغلب مطالعات ذكرشده است. اما با توجه به اينكه اثر آموزش مجازي بر يادگيري و رضايت فراگيرندگان و مدرسين مي‌تواند بسته به روش استفاده شده و رشته‌هاي مختلف در علوم پزشكي متفاوت باشد در كشور ما نياز به انجام مطالعات گسترده‌تري در اين زمينه مي‌باشد.