آموزش الگوهاي صحيح استناددهي در توليدات علمي نويسندگان برتر دانشگاه هاي علوم پزشكي ايران در سال 2017

اين پژوهش با هدف آموزش الگوهاي صحيح استناددهي در توليدات علمي نويسندگان برتر دانشگاه هاي علوم پزشكي ايران در سال2017 با توجه به ارتباط ميان متغيرهاي سطح رشد اخلاقي و خودكنترلي با الگوي استناد به همكاران در مقالات نويسندگان برتر دانشگاه هاي علوم پزشكي ايران در سال 2017 انجام شده است.پژوهش حاضر از نوع مطالعات كاربردي علم سنجي و همبستگي (ارايه مدل) است.جامعه مورد بررسي كليه اعضاي هيأت علمي دانشگاه هاي علوم پزشكي ايران با شاخص اچ 10وبالاتر بودند.حجم نمونه به روش نمونه گيري تصادفي نظام مند 130 نفر تعيين شد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از نسخه 16 نرم افزار spss مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه متغير سطح رشد اخلاقي با الگوي استناد به همكاران داراي ارتباط معنادار است اما متغير خودكنترلي با الگوي مورد نظر ارتباط معنادار ندارد.همچنين يافته ها بيانگر معنادار بودن مدل رگرسيون است. ضريب تعيين رابطه برابر 0.236 و نسبت F برابر 16.521 است كه در سطح 0.001 p معنا‌دار است.از ميان متغيرهاي سطح رشد اخلاقي و خودكنترلي تنها عامل سطح رشد اخلاقي(0.01= p، beta=-9.031) و خودكنترلي از قدرت پيش بيني معنادار برخوردار هستند و مي توانند به عنوان عامل پيش بين الگوي رفتاري استناد به مقالات متا استناد در نظر گرفته شوند. با توجه به نتايج به دست آمده آموزش پرهيز از استناد كوركورانه به مقالات متا استناد كه به نوعي انحراف استنادي تلقي مي­شود تا حد امكان مي­تواند به تقويت شاخص­هاي استناد منجر شود.