تبيين درك اعضاي هيئت علمي از برنامه هاي توانمندسازي در دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز: يك مطالعه كيفي

توانمندسازي مهم ترين چالش مديران در عصر حاضر است زيرا سازمان ها در معرض تغييرات سريع و غير قابل پيش بيني قرار دارند. از مهم ترين عوامل بروز اين تغييرات ميتوان به رقابت روز افزون جهاني، توسعه و گسترش فن اوري اطلاعات و بروز تغييرات در ويژگي ها و خواسته هاي مشتريان اشاره كرد. مطالعه حاضربا رويكرد كيفي به روش تحليل محتواي با هدف بهينه سازي برنامه هاي توانمندسازي اساتيد دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز صورت گرفت. روش نمونه گيري به صورت هدفمند از نوع گلوله برفي بود كه تعداد 60نفر از اعضاي هيات علمي انتخاب ومصاحبه شدند. جمع آوري اطلاعات به روش مصاحبه نيمه ساختاري بود.و تجزيه و تحليل يافته هاي بدست آمده در مطالعه نشان داد كه به بطور ميانگين بيش از دو سوم اساتيد از برنامه ها و عملكرد كميته توانمندسازي رضايت داشته و نيز به نقاط ضعفي هم اشاره داشتند كه بايد جهت رفع آنها اقدام نمود. در اين بررسي زمينه هاي مشاركت و نقاط قوت كميته توانمندسازي اساتيد را ميتوان در شاخص هايي مانند ايجاد انگيزه، اطلاعات و روزآمدي، مشاركت در فرآيندهاي آموزشي و پژوهشي، تسهيل ارتباطات تخصصي، غناي شغلي، تخصص گرايي و انجام ارزشيابي هاي منظم و كامل دسته بندي كرد.بنابراين با توجه به نتايج مطالعه و نگرش مثبت اساتيد نسبت به برنامه هاي كميته توانمندسازي پيشنهاد مي شود كه برنامه ريزي از طريق نياز سنجي و همچنين نظرسنجي از اساتيد و مشاركت آنها در اجرايي كردن برنامه ها از نظر ساختاري، پيشرفته و جديد شوند.