مقايسه ميزان رضايت دانشجويان داروسازي دانشگاه علوم پزشكي جندي‌شاپور اهواز از روش‌هاي مختلف آموزشي سخنراني، الكترونيك و تركيبي در آموزش درمان‌هاي دارويي بدون نسخه

رضايت دانشجويان از شيوه‌هاي تدريس، تاٌثير بسزايي در موفقيت تحصيلي آن‌ها دارد. بنابراين يافتن راهكارهاي موفق در جهت افزايش رضايت دانشجويان از روش هاي تدريس، جزء اولويت‌هاي آموزشي به شمار مي‌رود. در اين پژوهش، به مقايسه و بررسي ميزان رضايت دانشجويان داروسازي از روش‌هاي مختلف آموزشي سخنراني، الكترونيك و تركيبي در آموزش درمان هاي دارويي بدون نسخه پرداخته شد. جامعه مورد مطالعه شامل 52 نفر از دانشجويان داروسازي ورودي 89 جندي شاپور اهواز كه واحد كارآموزي را داشتند، بود. مباحث مربوط به درمان‌هاي دارويي بدون نسخه با سه روش مختلف آموزشي (الكترونيك، سخنراني و تركيبي) به دانشجويان آموزش داده شد. درابتداي جلسات پيش آزمون و در انتها پس آزمون گرفته شد. در نهايت ميزان رضايت دانشجويان از روش هاي تدريس، با پرسشنامه‌هاي محقق ساخته‌اي كه در اختيار آن‌ها قرار داده شد، سنجيده شد. روايي و پايايي پرسشنامه محقق ساخته 0.78 به دست آمد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه بيش از ۶۱% دانشجويان در كل رضايت بيش‌تري از آموزش الكترونيك نسبت به روش آموزش سنتي داشته‌اند. همچنين بيش از ۶۱% دانشجويان نظر داشته اند كه اگر مباحثي هم به روش الكترونيك و هم به روش معمول سنتي ارائه شوند، روش الكترونيك را انتخاب خواهند كرد. بيش از 59% دانشجويان در كل آموزش به روش الكترونيك را مفيد و مناسب ارزيابي كرده‌اند. با توجه به نتايج به دست آمده، آموزش به روش الكترونيك مي تواند به عنوان يك روش آموزشي جديد و مناسب، در كنار ساير روش‌هاي آموزشي در برنامه آموزشي گنجانده شود.