عنوان مقاله :
تغيير ظرفيت كلي آنتياكسيداني بافت (TAC) ، روش نوين ارتقاء ترميم زخم هاي پوستي
عنوان به زبان ديگر :
Change in total anti-oxidant capacity (TAC) of tissue, a new method for improving dermal wound healing
پديد آورندگان :
بني محمد، مجيد دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پزشكي - مركز تحقيقات فيزيولوژي،تهران،ايران , روايي، هومن دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پزشكي - مركز تحقيقات فيزيولوژي،تهران،ايران , خلفي، پارسا دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پزشكي،تهران،ايران , جاودان، غلامعلي دانشگاه علوم پزشكي ايران - مركز تحقيقات جراحي كم تهاجمي،تهران،ايران , آيت اللهي، عبدالمجيد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات فيتوشيمي،تهران،ايران , داوودي، حسين دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده علوم تغذيه و صنايع غذايي - مركز تحقيقات سرطان،تهران،ايران
كليدواژه :
ظرفيت كلي آنتياكسيداني , كيموفنول , ترميم زخم , استرس اكسيداتيو
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: ظرفيت كلي آنتياكسيداني بافت ، عامل مهمي در تعيين عملكرد فيزيولوژيك يا فيزيوپاتولوژيك گونه هاي واكنشگر اكسيژن است. آزاد شدن گونه هاي واكنشگر اكسيژن در زخمهاي پوستي، منجر به نكروز و همچنين آپوپتوز مي شود و زخم با از دست رفتن بافت مواجه مي شود. اگر بتوان با مديريت عوامل تهديد كنندهي بافت فلاپ، موجب كاهش آنها شد، اثر بخشي و زمان لازم براي بهبودي فلاپها، به طور چشمگيري بهبود مي يابد.
روش بررسي: 40 موش از نژادSprauge-Dawkey به 4 گروه تقسيم شدند: (1) Sham با پوست بريده شده در ابعاد 3×8 سانتيمتر بدون بلند كردن پوست از بستر آن (2)فلاپ با برش پوستي 3×8 سانتيمتر كه از بستر خود بلند شده (3)كيموفنول با دوزmg/kg/day25كه بعد از جراحي، با كيموفنول درمان شدند و (4)كيموفنول با دوز mg/kg/day50كه بعد از جراحي، با كيموفنول درمان شدند. يك هفته بعد، درصد بافت سالم مانده، SOD و MDA اندازه گيري شده و همچنين ميزان نزديكي نتايج، استخراج شد. تحليل ها با استفاده از نرم افزار GraphPad Prism 6 انجام شد. تجزيه و تحليل واريانس يك طرفه (ANOVA) و آناليز پس آزمون(Tukey test) براي مقايسه داده هاي بيوشيميايي بين گروهها انجام شد.
يافته ها: كيموفنول، MDA را كاهش (0.05> p) و SOD را افزايش داد (0.01> p). بنابراين استرس اكسيداتيو در بافت فلاپ به ميزان قابل توجهي كاهش و ظرفيت مقابله با آن افزايش پيدا كرده است. ميزان بقاي فلاپ پوستي نيز افزايش يافت (0.05> p).
نتيجه گيري: در نهايت پژوهش حاضر، اثر محافظتي كيموفنول بر مديريت استرس اكسيداتيو و سالم ماني بافت فلاپ را آشكار ساخت، هر چند تحقيقات بيشتري براي مشخص شدن قابليت استفاده باليني اين ماده مورد نياز است.
چكيده لاتين :
in determining the physiological or physio-pathological function of oxygen reactive spices. Release of reactive oxygen species (ROS) in dermal wounds, leads to necrosis as well as apoptosis and tissue loss. Management of the risk factors for tissue loss due to flap failure can reduce risk factors with resultant improvement in the survival and efficacy of the flaps.
Materials and Methods: 40 Sprauge-Dawkey rats were divided into 4 groups (1) sham group with an 8×3 cm skin cut without skin elevation (2) Flap group with an 8×3 cm skin cut with skin elevation (3) cymophenol group treated with cymophenol (25 mg/kg/day) (4) cymophenol group treated with cymophenol (50 mg/kg/day) after surgery. After one week, percentage of the living tissue, superoxide dismutase (SOD) activity and amount of malondialdehyde (MDA) were measured in the groups and the proximity results were extracted. Using GraphPad Prism 6 software, data were analyzed and compared by ANOVA and Tukey test.
Results: Cymophenol application decreased the amount of malondialdehyde (p<0.05), increased superoxide dismutase activity (p<0.01), led to reduced oxidative stress in the flap tissues and increased resistance capacity against oxidative stress. Also we found improved survival rate of the flaps (p<0.05).
Conclusion: This study revealed the protective effect of cymophenol against oxidative stress and on survival of the flaps. However, more studies are required to determine its benefits in clinical use.
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي كردستان