پديد آورندگان :
سعيدي، سمانه دانشگاه آزاد اسلامي، تنكابن - دانشكده علوم پايه , عبدالصالحي، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي تهران - مركز طبي كودكان قطب علمي اطفال كشور , خدابنده، محمود دانشگاه علوم پزشكي تهران - مركز طبي كودكان قطب علمي اطفال كشور , الوندي منش، آزاده دانشگاه علوم پزشكي قزوين - دپارتمان پاتولوژي - بيمارستان شفا , پور نجف، اباذر دانشگاه علوم پزشكي بابل - دانشكده پزشكي , رجب نيا، رمضان دانشگاه علوم پزشكي بابل - دانشكده پزشكي - مركز تحقيقات بيماري هاي عفوني و گرمسيري - گروه ميكروب شناسي
كليدواژه :
اينتگرون , ژن هاي كارباپنماز , اسينتوباكتر بوماني , تست تغييريافته هاج , سوختگي
چكيده فارسي :
مقدمه: اسينتوباكتر بوماني يكي از مهم‌ترين باكتريهاي بيماري‌زاي ايجادكننده عفونتهاي بيمارستاني بويژه در بيماران سوخته ميباشد. در سالهاي اخير، كارباپنمها به‌عنوان آنتيبيوتيك انتخابي در درمان عفونتهاي اسينتوباكتر بوماني مقاوم به چند دارو موردتوجه قرارگرفته‌اند، اما ظهور سريع اسينتوباكتر بوماني‌هاي مقاوم به كارباپنم از سراسر دنيا گزارش گرديد. هدف از مطالعه حاضر، بررسي كلاسهاي مختلف اينتگرون و ژنهاي كد كننده مقاومت به كارباپنم در سويه هاي اسينتوباكتر بوماني جداشده از نمونه هاي زخم سوختگي در بيمارستان شهيد مطهري تهران ميباشد.
روش كار: در اين مطالعه توصيفي-مقطعي، تعداد 70 نمونه اسينتوباكتر بوماني از نمونه‌هاي زخم بيماران سوخته مراجعه‌كننده به بيمارستان مطهري جمع‌آوري شد. پس از شناسايي و تائيد سويه‌ها، تست حساسيت آنتي‌بيوتيكي با استفاده از آزمون انتشار از ديسك انجام شد. همچنين سويه‌هاي مولد متالوبتالاكتاماز با استفاده از تست‌هاي ديسك تركيبي و E-test انجام شد. سويه‌هاي مولد blaKPC نيز با استفاده از تست تغييريافته هاج شناسايي شدند. درنهايت، به‌منظور بررسي ژنومي سويه‌ها، پس از استخراج DNA با استفاده از روش جوشاندن، واكنش PCR براي ژنهاي intI، intII، intIII، IMP، VIM، NDM، OXA-23-like، OXA-24-like، OXA-85-like، OXA-51-like و KPC انجام شد.
نتايج: در اين مطالعه، تمامي ايزوله هاي اسينتوباكتر بوماني به سيپروفلوكساسين، سفوتاكسيم، پيپراسيلين و تريموتريم -سولفامتوكسازول مقاوم بودند. از ميان 67 ايزوله مقاوم به ايميپنم، به ترتيب 57 (1/85٪) و 61 (91٪) ايزوله در تست‌هاي فنوتيپي ديسك تركيبي و E-test به‌عنوان مولد MBL در نظر گرفته شدند. 44 (6/65٪)، 21 (3/31٪) و 1 (5/1٪) ايزوله به ترتيب براي ژنهاي blaVIM ،blaIMP و blaNDM مثبت بودند. همچنين، 52 (6/77٪) و 27 (3/40٪) حامل ژنهاي OXA-23 و OXA-24 بودند. 11 (7/15٪) ايزوله براي توليد KPC در تست هاج تغييريافته مثبت بودند اما تنها 3/27٪ (3 سويه از 11 ايزوله) سويه از حامل ژن blaKPC بود. همچنين، 12 (1/17٪)، 54 (1/77 %) و 3 (3/4٪) ايزوله به ترتيب حامل ژنهاي intI، intII و intIII بودند.
نتيجه‌گيري: افزايش فراواني اسينتوباكتر بوماني مقاوم به كارباپنم در بيماران مبتلابه سوختگي نشان‌دهنده انتخاب يك رژيم مناسب آنتي‌بيوتيكي بر اساس الگوي حساسيت آنتي‌بيوتيكي ايزوله‌ها است. شناسايي سريع ايزوله‌هاي توليدكننده كارباپنماز به‌منظور انتخاب گزينه‌هاي درمان آنتي‌بيوتيكي صحيح و جلوگيري از گسترش بيشتر اين ژن‌ها كمك‌كننده است.
چكيده لاتين :
Introduction: Acinetobacter baumannii is one of the most important pathogenic bacteria that causes nosocomial infections, especially in burned patients. In recent years,
Carbapenems have been considered as a selective antibiotic in the treatment of multi-drug
resistant A. baumannii, but the rapid appearance of carbapenem-resistant A. baumannii
has been reported worldwide. The purpose of this study was to investigate different
classes of integron and Carbapenem-resistance encoding genes in A. baumannii isolated
from burn wound samples in Shahid Motahari Hospital in Tehran.
Material and Methods: In this descriptive cross-sectional study, 70 samples of A.
baumannii were collected from burn injured patients referred to the Motahari Hospital.
After identification and confirmation of strains, an antibiotic susceptibility test was
performed using disk diffusion agar test. Also, metallo-β-lactamases producing isolates
were identified using combined disk and E-test. BlaKPC producing strains were also
identified using modified Hodge test. Finally, in order to evaluate genomic strains, after
DNA extraction using boiling method, the PCR reaction for intI, intII, intIII, IMP, VIM,
NDM, OXA-23-like, OXA-24-like, OXA genes -85-like, OXA-51-like and KPC.
Results: In this study, all A. baumannii isolates were resistant to ciprofloxacin,
cefotaxime, piperacillin and Trimethoprim/sulfamethoxazole. Out of 67 imipenemresistant
isolates, 57 (85.1%) and 61 (91%) isolates were considered as MBL producing in
combination phenotypic tests and E-test. 44 (65.6%), 21 (31.3%) and 1 (1.5%) isolates
were positive for blaVIM, blaIMP and blaNDM genes, respectively. So, 52 (77.6%) and
27 (40.3%) had OXA-23 and OXA-24 genes. 11 (15.7%) isolates were positive for KPC
production in the Modified Hodge Test, but only 27.3% (3 strains out of 11 isolates) were
carrying blaKPC gene. Also, 12 (17.1%), 54 (77.1) and 3 (4.3%) isolates, were carrying
intI, intII and intIII genes, respectively. Conclusion: The increased frequency of carbapenem-resistant A. baumannii in burn
patients suggests choosing an appropriate antibiotic regimen based on the antibiotic
susceptibility pattern of the isolates. The rapid identification of carbapenemase-producing
strains is helpful to select suitable options for antimicrobial therapy and prevent the
further spread of their encoding genes.
