رابطه بين دشواري هاي تنظيم هيجان و اجتناب تجربي با افسردگي در بيماران مبتلا به ويتيليگو

The Relationship between Difficulties in Emotion Regulation and Experimental Avoidance with Depression in Patients with Vitiligo

ويتيليگو يك بيماري مزمن پوستي است كه ميتواند باعث بروز اختلالات روانشناختي از جمله افسردگي شود. از اين رو،شناسايي مولفه هاي روانشناختي مرتبط با افسردگي در اين بيماران، جهت انتخاب شيوه هاي درماني مناسب، ضروري به نظر ميرسد. مطالعه حاضر با هدف تعيين رابطه بين دشواريهاي تنظيم هيجان و اجتناب تجربي با افسردگي بيماران مبتلا به ويتيليگو انجام گرديد. روش كار در اين مطالعه مقطعي - تحليلي، 105 بيمار مبتلا به ويتيليگو كه اسامي آنها تا پيش از انجام پژوهش، در پايگاه اطلاعاتيمركز تحقيقات پوست و سالك دانشگاه علوم پزشكي اصفهان ثبت شده بود، به روش نمونهگيري در دسترس انتخاب شدند. رابطه بين دشواريهاي تنظيم هيجان و اجتناب تجربي با افسردگي بيماران مبتلا به ويتيليگو با استفاده از نسخه دوم پرسشنامه افسردگي بك BDI-II (، پرسشنامه دشواريهاي تنظيم هيجان) DERS و نسخه دوم پرسشنامه پذيرش و عمل AAQ-II مورد بررسي قرار گرفت. تمامي پرسشنامه ها در يك مقطع زماني توسط شركت كنندگان تكميل گرديد. يافته ها ميانگين نمره افسردگي افراد شركتكننده در پژوهش 09 / 13 ± 69 / 18 بود. همچنين نتايج نشان داد كه بين نمره هايb اجتناب تجربي، عدم پذيرش پاسخهاي هيجاني، دشواري دست زدن به رفتار هدفمند، دشواري كنترل تكانه، دسترسي محدود به راهبردهاي تنظيم هيجان و فقدان شفافيت هيجاني، با نمره افسردگي در سطح 01 / 0 > P ارتباط معني داري وجود دارد. با اين حال، پس از حذف اثر مخدوش كننده متغيرهاي مستقل بر يكديگر، فقط رابطه بين دسترسي محدود به راهبردهاي تنظيم هيجان و افسردگي معني دار بود (001 / 0 > P .) نتيجه گيري دشواريهاي تنظيم هيجان به عنوان يك عامل فراتشخيصي مرتبط با اختلالات هيجاني، نقش مهمي در افسردگي بيماران مبتلا به ويتيليگو ايفا ميكند. با توجه به نتايج حاصل از اين مطالعه به نظر ميرسد آن دسته از مداخلات روانشناختي كه منجر به بهبود مهارتهاي تنظيم هيجان افراد ميشوند بتوانند در كاهش افسردگي اين بيماران موثر باشند.

Vitiligo is a chronic skin condition that can cause psychological disorders, including depression. Therefore, identifying the psychological components associated with depression in these patients is necessary in order to select appropriate therapeutic approaches. The present study was conducted to investigate the relationship between the difficulties in emotion regulation and experimental avoidance with depression in patients with vitiligo. Methods: In this cross-sectional study, 105 patients with vitiligo, whose names were recorded before the research in the database of the Dermatology Research Center of Isfahan University of Medical Sciences, were selected by available sampling method. The relationship between difficulties in emotion regulation and experimental avoidance with depression in patients with vitiligo was evaluated using second version of Beck Depression Inventory (BDI-II), difficulties in emotion regulation scale (DERS), and Second Edition of Acceptance and Action Questionnaire (AAQ-II). All questionnaires were completed a time by the participants. Results: The average of depression score of the participants in the study was 18.69 ± 13.09. The results Also showed that there is a significant relationship (P < 0.01) between the depression scores with the scores of experimental avoidance, non-acceptance of emotional responses, Difficulties in engaging in goal-directed behavior, Impulse control difficulties, Limited access to effective emotion regulation strategies, Lack of emotion clarity. Also, after removing the confounding effect of independent variables on each other, the relationship between depression score and Limited access to effective emotion regulation strategies score was significant (P < 0.001). Conclusions: Difficulties in emotion regulation as a trans-diagnostic factor associated with emotional disorders, play an important role in the depression of patients with vitiligo. According to the results of this study, it seems that those psychological interventions that improve the emotion regulation skills of individuals can be effective in reducing the depression of these patients.