پديد آورندگان :
محمدنژاد آرائي، مصطفي دانشگاه صنعتي نوشيرواني - گروه مهندسي عمران , ناصحي نيا، حميدرضا دانشگاه علوم پزشكي سمنان - دانشكده بهداشت - گروه بهداشت محيط , دادبان شهامت، يوسف دانشگاه علوم پزشكي گلستان - دانشكده بهداشت - گروه مهندسي بهداشت محيط , ززولي، محمد علي مركز تحقيقات علوم بهداشتي - دانشگاه علوم پزشكي گلستان - دانشكده بهداشت - گروه مهندسي بهداشت محيط
كليدواژه :
آلودگي آب , بازيافتي , پليمر , خاك رس , محل دفن بهداشتي , مواد زائد جامد
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: خطرات بهداشتي و زيست محيطي ناشي از نشت شيرابه محل هاي دفن بهداشتي زباله هاي شهري به آب هاي زيرزميني يكي از موارد مهم در مديريت پسماند مي باشد. در اين پژوهش بهبود مشخصات بستر لندفيل با استفاده از پليمر بازيافتي از زباله بررسي شده است. روش كار: در اين پژوهش پليمر پل ياتيلن ترفتالات PET: Polyethylene Terephthalate و خاك رس با نسبت هاي 0، 1/ 0، 2/ 0، 3/ 0، 4/ 0، 5/ 0، 6/ 0، 7/ 0، 8/ 0، 9/ 0 و 1 درصد وزني مخلوط گرديد و تأثير آن بر پارامترهاي كيفي خاك رس مانند تحكيم، نشست، تنش برشي، چسبندگي و نفوذپذيري در آزمايشگاه مكانيك خاك براساس روش استاندارد انجمن آزمايش و مواد آمريكا سنجيده شد. يافته ها: نتايج نشان دادند كه با افزايش پليمر در شرايط بهينه 3/ 0 درصد وزني، زاويه اصطكاك داخلي از 93 / 20 به 3/ 30 درجه و ميزان چسبندگي از 158 / 0 به 163 / 0 كيلوگرم بر متر مربع خواهد رسيد. از سوي ديگر، تراكم خاك از 689 / 1 به 665 / 1گرم بر سانتي متر مكعب، ضريب فشردگي از 163 / 0 به 110 / 0 و ضريب نفوذپذيري از 0018 / 0 به 0015 / 0 سانتي متر بر دقيقه كاهش يافت. نتيجه گيري: نتايج نشان دادند كه كاربرد اين پليمر بازيافتي مي تواند سبب بهبود شرايط خاك بستر لندفيل ها به لحاظ نفوذپذيري شيرابه و مقاومت در برابر تر كخوردن گردد كه هم سبب كاهش حجم زباله هاي تجزيه ناپذير PET و بازيافت آن خواهد شد و هم با كمك به كيفيت و استقامت بستر منجر به جلوگيري از آلودگي آب هاي زيرزميني و در نهايت محيط زيست خواهد شد.
چكيده لاتين :
Introduction and purpose: One of the important problems in the management
of waste is the health and environmental hazards of the leachate leakage of
urban waste landfills to groundwater. This research aimed to investigate the
improvement of the landfill properties using recycled polymer.
Methods: In this study, PET: Polyethylene Terephthalate and clay were mixed
with the ratio of 0, 0.1, 0.2, 0.3, 0.4, 0.5, 0.6, 0.7, 0.8, 0.9 and 1 wt%. Moreover,
Moreover, its effect on the quality parameters of clay, including consolidation,
settlement, shear stress, adhesion, and infiltration were determined in soil
mechanics laboratory located in the city of Gorgan. All experiments were
conducted based on American Society for Testing and Materials.
Results: Results showed that the internal friction angle in clay and clay
composed with polymer were 20.93 wt% and 30.3 wt%, respectively. Moreover,
the compaction of clay decreased from 0.163 g/cm2 to 0.110 g/cm2. Permeability
results showed that the use of PET decreased the permeability of soil from 1.82
E-3cm/min to 1.57 E-3cm/min.
Conclusion: The use of recycled polymer can improve the soil conditions of
landfills in terms of permeability and resistance to leaching, which could reduce
the volume and the recycling process of waste. Moreover, this issue contribute to
the quality and strength of the substrate to prevent environmental contamination
as well as groundwater polution.
