بررسي تأثير هشت هفته تمرين هوازي بر سطوح سرمي كمرين و امنتين در زنان داراي اضافه وزن

The effects of 8 weeks of aerobic training on serum levels of chemerin and omentin in overweight women

مقدمه و هدف: چاقي يكي از مه مترين دلايل مرگ و مير در كشورهاي درحال توسعه است. كمرين( Chemerin) و امنتين- 1 سايتوكان هاي ترشح شونده از بافت چربي هستند كه با چاقي مرتبط مي باشند. كمرين به عنوان يك پل ارتباطي بين چاقي و گسترش ديابت نوع دو مورد توجه قرار مي گيرد. از سوي ديگر، امنتين- 1 در تنظيم متابوليسم انرژي و توزيع چربي در بدن نقش دارد. با توجه به موارد بيان شده، پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر هشت هفته تمرين هوازي بر سطوح سرمي كمرين و امنتين در زنان داراي اضافه وزن انجام شد. روش كار: مطالعه حاضر از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل مي باشد. در اين پژوهش 21 زن داراي اضافه وزن به صورت تصادفي از بين داوطلبين انتخاب شدند و به شكل تصادفي در دو گروه مداخله ( n=11 ) و كنترل( n=10) قرار گرفتند. برنامه تمريني شامل هشت هفته، هر هفته سه جلسه تمرين هوازي با شدت متوسط شامل 30 دقيقه دويدن با 50 تا 70 درصد حداكثر ضربان قلب بود كه با ساعت پلار كنترل گرديد. جمع آوري نمونه هاي خوني 48 ساعت قبل از شروع برنامه تمريني و 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمريني انجام شد و سطوح سرمي كمرين و امنتين- 1، نيمرخ ليپيدي و انسولين اندازه گيري گرديد. شايان ذكر است كه از آزمون آناليز كوواريانس براي بررسي تفاوت بين گروهي استفاده شد. يافته ها: سطوح سرمي كمرين در گروه مداخله نسبت به گروه كنترل كاهش معناداري را نشان داد (P=0/023). همچنين، افزايش معناداري در سطوح امنتين- 1 سرم در گروه مداخله نسبت به گروه كنترل مشاهده گرديد (P<0/0001). نتيجه گيري: تمرينات هوازي مي توانند سبب بهبود تركيب بدني، تنظيم سطوح سرمي انسولين و گلوكز و در پي آن تعديل ميزان سرمي كمرين و امنتين به عنوان آديپوكاين شوند؛ بنابراين به نظر مي رسد كه هشت هفته تمرين هوازي با افزايش سطوح امنتين- 1 و كاهش كمرين و عوامل وابسته به چاقي، نقش مؤثري در سلامت قلبي- عروقي و بهبود اختلالات متابوليكي مرتبط با چاقي در زنان داراي اضافه وزن دارد.

Introduction and purpose: Obesity is one of the most important causes of mortality in developing countries. Omentin-1 and chemerin, as cytokines secreted by adipose tissue, are associated with obesity. Chemerin is considered a bridge between obesity and the exacerbation of diabetes type II. On the other hand, omentin-1 plays a role in regulating energy metabolism and body fat distribution in the body. The aim of the present study was to determine the effect of 8-week aerobic training on the serum levels of chemerin and omentin-1 in overweight women. Methods: This semi-experimental study was conducted on 21 overweight women with a pretest-posttest design and a control group. The study population was randomly divided into two groups of exercise (n=11) and control (n=10). The training program consisted of moderate aerobic training, including 30 min of running within 50-70% of maximum heart rate that was controlled with a Polar watch. This intervention was performed 3 sessions a week for 8 weeks. Blood samples were collected 48 h before the first session and 48 h after the last training session to measure the levels of serum omentin-1, chemerin, lipid profile, and insulin. Analysis of covariance was used to assess the differences between the groups. Results: The serum chemerin levels showed a significant reduction in the exercise group as compared to that in the control group (P=0.023). In addition, the serum levels of omentin-1 significantly increased in the exercise group, compared to that in the control group (P≤0.001). Conclusion: Aerobic exercises can improve the body composition and regulate the serum levels of insulin and glucose, thereby regulating the serum levels of chemerin and omentin-1 as adipokines. It seems that 8 weeks of aerobic exercise training accompanied by the elevation of omentin-1 level and reduction of chemerin level and factors related to obesity have an important role in the improvement of cardiovascular health and metabolic disorders associated with obesity in overweight women.