بررسي اپيدميولوژي عقرب زدگي شهرستان قاينات درسال1395 -1389

Some Epidemiological Aspects of Scorpionism in Qaenat, Iran, during 2011-2016

مقدمه و هدف: عقرب زدگي ( Stinging Scorpion ) يكي از مشكلاتي است كه سلامت انسان را تهديد مي كند. شناخت عوامل اپيدميولوژي تأثيرگذار بر عقرب زدگي، نقش مهمي در جلوگيري از اين مشكل بهداشتي دارد. در اين راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسي اپيدميولوژي عقرب زدگي در شهرستان قائنات استان خراسان جنوبي انجام شد. روش كار: در مطالعه حاضر كه از نوع توصيفي– مقطعي و به صورت گذشته نگر مي باشد، تمامي افرادي كه از سال 1389 لغايت 1395 در شهرستان قائنات استان خراسان جنوبي دچار عقرب زدگي شده و به مراكز درماني شهرستان مراجعه كرده بودند، مورد مطالعه و بررسي قرار گرفتند. جهت انجام اين پژوهش، اطلاعات دموگرافيك و اپيدميولوژيك بيماران از فر مهاي ثبت موارد عقرب زدگي موجود در مركز بهداشت استخراج شد و با استفاده از نرم افزار SPSS 20 تجزيه و تحليل گرديد . يافته ها: از 164 مورد عقرب زدگي در جمعيت 121600 نفري تحت مطالعه، 75 مورد ( 7/ 45 درصد) مربوط به مردان و 89 مورد ( 3/ 54 درصد) مربوط به زنان بود. علاوه براين، بيشترين موارد عقرب زدگي (25 درصد )در گروه سني 25 تا 34 سال و كمترين موارد( 49 / 5 درصد) در گروه سني 55 تا 64 سال رخ داده بود. شايان ذكر است كه دست ها با 7/ 56 درصد و سر و گردن با 2/ 1 درصد به ترتيب بيشترين و كمترين موارد عقرب زدگي را به خود اختصاص داده بودند. از سوي ديگر، اغلب موارد ( 5/ 91 درصد) در شش ماه اول سال رخ داده بودند و پيك شيوع آن ( 88 / 29 درصد)در تير ماه بوده است. بايد خاطرنشان ساخت كه 3/ 46 درصد از موارد عقرب زدگي در مناطق شهري و 7/ 53 درصد در مناطق روستايي رخ داده بود. نتيجه گيري: با توجه به اينكه بيشترين درصد عقرب گزيدگي از مناطق روستايي شهرستان گزارش شده است، آموزش كليه كاركنان بهداشتي و درماني و پزشكان مراكز و ارتقاي آگاهي عمومي در شهر و روستا مي تواند نقش مهمي در پيشگيري از عقرب زدگي و مرگ ناشي از آن داشته باشد.