بررسي روابط ميان ابعاد رشد پس از آسيب و علائم استرس پس از آسيب در بيماران مبتلا به سرطان سينه، روده و خون

Investigating the Relationship Between Posttraumatic Growth Dimensions and Posttraumatic Stress Symptoms in Blood, Colorectal and Breast Cancer Patients

مواجهه با بيماري هاي تهديد كننده زندگي مانند سرطان مي تواند همزمان با پيامدهاي منفي، نتايج مثبتي نيز به همراه داشته باشد. هدف پژوهش حاضر بررسي منحني خطي و نوع ارتباط ميان ابعاد رشد پس از آسيب و علائم استرس پس از آسيب در بيماران مبتلا به سرطان مي باشد. مواد و روش ها روش پژوهش حاضر از نوع توصيفي همبستگي بود. نمونه شامل 200 بيمار از ميان مبتلايان به سرطان خون، سينه و كولون بودند كه در سال 97 در شهر سنندج به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. آزمودني ها، پرسشنامه هاي رشد پس از آسيب و چك ليست PTSD غيرنظاميان را تكميل كردند. داده هاي پژوهش توسط شاخص هاي آمار توصيفي، تحليل همبستگي پيرسون، تحليل رگرسيون خطي و غيرخطي با استفاده از نرم افزار SPSS تحليل شدند. يافته ها نتايج پژوهش حاكي از ارتباط غيرخطي معنادار ميان برخي از ابعاد رشد پس از آسيب و علائم استرس پس از آسيب بود. بين ابعاد ارتباط با ديگران و نيرومندي شخصي و علائم استرس پس از آسيب كل، رابطه غير خطي معنادار در سطح 0/05 بود. علائم استرس پس از آسيب در مدل غيرخطي براي ابعاد علائق جديد، تغييرات معنوي و قدردان زندگي شدن، پيش بين معناداري نبود. همچنين از ميان مولفه هاي علائم استرس پس از آسيب، تغييرات منفي در شناخت و خلق و برانگيختگي، با برخي ابعاد رشد پس از آسيب رابطه غيرخطي معنادار داشتند. نتيجه گيري اين نتايج نشان مي دهد كه سطوح متوسطي از تجربه علائم استرس پس از آسيب، مي تواند در بعضي ابعاد، پيش بيني كننده ارتقاي رشد در افراد باشد.

experience of life-threatening illnesses such as cancer leads to the comprehension of its positive outcomes along with its negative consequences. The purpose of this study was to examine the curve linear and linear relationship between post-traumatic growth dimensions and post-traumatic stress symptoms in cancer patients. Materials & Methods: The present study was a descriptive-correlational study conducted on 200 patients with breast, leukemia and colon cancer. The samples were selected by the convenience sampling method. Participants completed posttraumatic growth inventory and PTSD checklist for civilians. Data analysis was performed in SPSS, version 17 using descriptive statistics, Pearson’s correlation, coefficient test, linear and nonlinear regression. Results: According to the results there is a significant non-linear relationship between some dimensions of post-traumatic growth and post-traumatic stress symptoms. A cubic relationship was significant between Relationship with others, Personal strength, and posttraumatic stress symptoms. But nonlinear relationship was not significant for new possibilities, spiritual changes, and appreciation of life and posttraumatic stress symptoms as a predictor. Also, the components of post-traumatic stress symptoms, negative changes in cognition and mood and arousal as a predictor, had significant nonlinear relationship with dimensions of posttraumatic growth. Conclusion: These findings suggest that moderate levels of post-traumatic stress symptoms can be a predictor of growth in some dimensions.