اثربخشي آموزش مبتني بر الگوي تدريس پنج مرحله اي بايبي (5E) بر يادگيري و انگيزش پيشرفت تحصيلي دانشجويان

مطالعه حاضر با هدف اثربخشي آموزش مبتني بر الگوي تدريس پنج مرحله اي بايبي (5E) بر يادگيري و انگيزش پيشرفت تحصيلي دانشجويان انجام گرفت. مطالعه به روش شبه تجربي انجام شد. جامعه آماري، شامل كليه دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرمانشاه در سال تحصيلي 1395 بود. به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي، تعداد50 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش آزمون انگيزش پيشرفت هرمنس بود. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از شاخص‌هاي ميانگين و انحراف معيار و آزمون تحليل كواريانس انجام شد. نتايج نشان داد كه ميانگين نمرات يادگيري و انگيزش پيشرفت دانشجويان گروه آزمايش كه از الگوي طراحي آموزشي بايبي براي آموزش آنها استفاده شده بود به شكل معني دار آماري از گروه كنترل كه به شكل متداول آموزش ديده بودند در پس آزمون، بيشتر بود(p=0.001). همچنين بين ميانگين نمرات گروه هاي آزمايش و كنترل در آزمون يادگيري و انگيزش پيشرفت تفاوت معني دار آماري يافت شد. با توجه به تاثير مثبت الگوي طراحي آموزشي بايبي بر افزايش ميزان يادگيري و انگيزش پيشرفت؛ استفاده از اين الگو به منظور افزايش ميزان يادگيري و انگيزش پيشرفت دانشجويان، پيشنهاد مي‌گردد.