واكاوي سياست هاي دولت موقت و گروه هاي درگير در مواجهه با بحران كردستان (1357-1358ش)

Exploring policies of temporary government and involved groups confronting the crisis of Kurdistan (1375_1385)

هدف اين نوشتار، بررسي بحران كردستان در سالهاي آغازين انقلاب با تاكيد بر مواضع دولت موقت و گروه هاي سياسي فعال در اين منطقه است. اين مقاله با روش (توصيفي - تحليلي) به بررسي اين موضوع ميپردازد. مسيله اصلي در اين تحقيق، چرايي پديدآمدن و استمرار بحران كردستان پس از انقلاب 57 است. براي دستيابي به اين اهداف، پژوهش حاضر درصدد است تا به اين پرسش پاسخ دهد كه دلايل ناكامي سياست هاي دولت موقت در حل بحران كردستان چه بوده است؟ يافتههاي اين مقاله نشان ميدهد كه وجود عقب ماندگي هاي تاريخي و سياست هاي تبعيضآميز رژيم پهلوي، عامل اصلي پديد آمدن حركتهاي خود مختاري و جداييطلبانه در كردستان بود. تلاش دولت موقت و برخي گروههاي سياسي فعال در منطقه براي حل مسيله به صورت مسالمت آميز به دليل وجود نيروهاي افراطي در كردستان به نتيجه نرسيد و همين مسيله عامل اصلي تداوم و عميق تر شدن بحران كردستان در سال هاي آغازين انقلاب بود. همچنين به بررسي سياستهاي دولت موقت و گروه هاي سازمان انقلابي زحمتكشان، حزب دموكرات كردستان، مكتب قرآن و ساير گروه هاي فعال در منطقه خواهيم پرداخت.

The objective of this research is to study the crisis of Kurdistan at the early years of revolution emphasizing on the position of temporary government and active political groups in the region. This study is conducted in a descriptive _analytical method. The main problem of the research is the causes of emergence and persistence of crisis in Kurdistan after 1357 revolution. The present research aims to answer this question that what reasons caused the temporary government policies failed to solve the crisis of Kurdistan? The research findings showed that the main factor of the emergence of autonomous and separatist movements in Kurdistan was historical retardation and discriminative policies of Pahlavi dynasty. Efforts by temporary government and some political groups to solve the problem peacefully in the region failed due to the presence of radical forces in Kurdistan. This was the main factor of sustainability and deepening of the crisis in Kurdistan in the early years of revolution. Moreover we will study the policies of temporary government and laborers revolutionary organization groups ,Democratic party of Kurdistan, Qur'an school and other active groups in region.