عنوان مقاله :
بررسي تاثير شمارش حركات جنين بر ميزان دلبستگي مادر به جنين در زنان نخست باردار مراجعه كننده به مراكز درماني تامين اجتماعي شهر اروميه در سال 1396
عنوان به زبان ديگر :
THE EFFECT OF FETAL MOVEMENT COUNTING ON THE MATERNAL-FETAL ATTACHMENT IN PRIMIPAROUS WOMEN REFERRED TO THE SOCIAL SECURITY THERAPEUTIC CENTERS OF URMIA IN 2017
پديد آورندگان :
مسگرزاده، مريم علوم پزشكي اروميه- دانشكده پرسناري و مامايي , ربيعي پور، سهيلا علوم پزشكي اروميه- دانشكده پرسناري و مامايي , فرجي، سيما علوم پزشكي اروميه- دانشكده پرسناري و مامايي
كليدواژه :
شمارش حركات جنين , زنان نخست باردار , دلبستگي مادر به جنين
چكيده فارسي :
پيش زمينه و هدف
اين مطالعه با هدف تعيين تاثير شمارش حركات جنين بر ميزان دلبستگي مادر به جنين در زنان نخست باردار انجام شد.
مواد و روش كار
اين مطالعه نيمه تجربي در سال 1396 بر روي 110 زن نخست باردار، از مراجعين به مراكز درماني تامين اجتماعي اروميه بصورت نمونه گيري در دسترس، انجام شد. ابزار گردآوري داده ها سه پرسشنامه جمعيت شناختي، پرسشنامه سلامت روان GHQ28 و پرسشنامه دلبستگي كرانلي بود. قبل از مداخله، پرسشنامه كرانلي و جمعيت شناختي براي هر دو گروه تكميل شد. پس از آموزش شمارش حركات جنين به گروه مداخله، فرم شمارش حركات و روبان به آنان داده شد و خواسته شد بمدت دو هفته هر روز، حركات جنين را شمرده و يادداشت كنند و روبان را گره بزنند. گروه كنترل از مراقبتهاي معمول بارداري برخوردار شدند. پس از دو هفته فرم ثبت حركات جنين و روبان از گروه مداخله تحويل گرفته شد و هر دو گروه مجددا پرسشنامه كرانلي را تكميل نمودند. ميانگين نمرات دلبستگي مادر به جنين در دو گروه با استفاده از نرم افزار SPSS 16 و آزمون هاي تي زوجي، تي مستقل و كاي دو تجزيه و تحليل شد.
يافته ها
ميانگين و انحراف معيار نمره دلبستگي ، قبل از مداخله در گروه كنترل و مداخله بترتيب 55/0 ± 87/3 و 48/0 ± 93/3 بوده كه از لحاظ آماري معني دار نبوده است (523 /0 = p) . در حالي كه اين ميزان بعد از مداخله بترتيب 54/0 ± 84/3 و 45/ 0± 06/4 بوده كه از لحاظ آماري معني دار بود (030/0 = p).
نتيجه گيري
شمارش حركات جنين توسط مادر در طول بارداري موجب افزايش دلبستگي مادر به جنين مي گردد. اين امر بهداشت رواني و سلامت اجتماعي مادر و سلامت جنين را ارتقاء مي بخشد.
چكيده لاتين :
Background & Aims: The aim of this study was to examine the effect of fetal movement counting on the maternal-fetal attachment in primiparous women.
Materials & Methods: This semi-experimental study was conducted on 110 pregnant women which were selected by available sampling from primigravid pregnant women referred to the therapeutic centers of social security of Urmia in 2017: The demographic information, GHQ28 questionnaire, and Cranley's MFAS were used for data collection. Before the intervention, the demographic information and the Cranley's questionnaires were completed for both groups. After training the fetal movement counting to the intervention group, they all received fetal movement counting form and a ribbon. They were asked to count and record fetal movements every day for two weeks and tie the ribbon. The control group only received the routine care. The intervention group delivered the form and ribbon after two weeks. Both groups re-completed MFA questionnaire. The mean scores of MFA before and after intervention were compared between the two groups. Data were analyzed by SPSS 16.
Results: The mean score for MFA before the intervention was 3/93 ± 0.48 and 3/87 ±0.55 in intervention and control groups, respectively. However, after the intervention, the mean score was 4/06±0.45 and 3/84±0.54 and they were statistically significant (p=0.030).
Conclusion: Counting fetal movements by the mother during pregnancy increases maternal attachment to the fetus. This promotes the mental health, social maternal health, and fetal health.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پرستاري و مامايي اروميه