رابطه هوش هيجاني كلاس و جو رواني ـ اجتماعي كلاس با بهزيستي مدرسه: نقش واسطه‌اي ارضاي نياز‌هاي اساسي روان‌شناختي

هدف اين پژوهش تعيين نقش واسطه‌اي ارضاي نياز‌هاي اساسي روان‌شناختي در مدرسه در رابطه بين ابعاد جو رواني‎ـ‌اجتماعي كلاس و هوش هيجاني كلاس با بهزيستي مدرسه بود. شركت‌كنندگان در پژوهش، 384 نفر(183 دختر و 201 پسر) از دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم شهرستان شيراز بودند كه با روش نمونه‌برداري تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. به منظور بررسي متغيرهاي پژوهش، شركت‌كنندگان فرم كوتاه مقياس بهزيستي ذهني نوجوانان در مدرسه (تيان، وانگ و هوبنر، 2015)، مقياس نياز‌هاي اساسي روان‌شناختي دانش‌آموزان نوجوان در مدرسه (تيان، هان و هوبنر، 2014)، مقياس فراخلق رگه گروه باسك (آريتزتا و ديگران، 2016) و سياهه كلاس من (فريزر، گيدينگز و مك‌رابي، 1995) را در محل كلاس‌هاي عادي خود تكميل كردند. نتايج مدل‌يابي معادلات ساختاري نشان داد كه بر اساس ابعاد جو رواني‎ـ‌اجتماعي كلاس و هوش هيجاني كلاس، مي‌توان ارضاي نياز‌هاي اساسي روان‌شناختي در مدرسه را پيش‌بيني كرد و ارضاي نياز‌هاي اساسي روان‌شناختي در مدرسه نيز متغير پيش‌بين معنا‌دار بهزيستي مدرسه بود. همچنين نقش واسطه‌اي ارضاي نياز‌هاي اساسي روان‌شناختي در مدرسه در رابطه بين ابعاد جو رواني‎ـ‌اجتماعي كلاس و هوش هيجاني كلاس با بهزيستي مدرسه، مورد تأييد قرار گرفت. بر اساس يافته‌هاي پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت كه بهبود هوش هيجاني كلاس، جو رواني‎ـ‌اجتماعي كلاس و ارضاي نياز‌هاي اساسي روان‌شناختي در مدرسه، مي‌تواند در ارتقاي بهزيستي مدرسه دانش‌آموزان مؤثر باشد.