تأثيرات باور به حركت جوهري بر ساحت اميال و خواسته‌هاي روان انسان

باور به حركت جوهري و به عبارتي سياليت جهان يكي از باورهاي كليدي در جهان نگري ملاصدرا است. اين باور آثاري بسيار پردامنه هم در اخلاق و هم در روان ما آدميان دارد. اگركسي به حركت جوهري باور داشته باشد هر سه ساحت ذهن وي دستخوش تغيير مي شود و اين باور بر هر سه ساحت تأثيرات عمده اي مي گذارد. در اين مقاله قصد داريم تأثيرات باور به حركت جوهري را در ساحت اميال و خواسته هاي روان آدمي با رويكردي پديدار شناختي و با روش شهودي و درون نگرانه مورد بحث قرار دهيم. از آن رو كه باورهاي آدمي احساسات و عواطف را متأثر مي كند و احساسات و عواطف با برهم كنش بر باورها اميالي را در انسان شكوفا مي سازد. بنابراين باور به حركت جوهري، اميالي را در انسان پديد مي آورد كه مهمترين آنها عبارتند از: حريص شدن به لذات و به عبارتي دم غنيمتي و كامجويي در برخي انسان ها؛ بي ميلي و بي رغبتي به لذات دنيوي و به عبارتي گرايش به زهد و ميل به استكمال خويشتن در برخي ديگر.