تأثير كاربرد تلفيقي كودهاي زيستي و شيميايي فسفاته و روي بر عملكرد و جذب عناصر غذايي در دو رقم لوبيا (Phaseolus vulgaris L.)

به منظور بررسي تأثير كاربرد كودهاي زيستي و شيميايي فسفاته و روي بر برداشت عناصر غذايي توسط لوبيا، آزمايشي مزرعه اي به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح آماري بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار به مدت دو سال اجرا شد. عوامل آزمايش شامل دو رقم لوبياچيتي (تلاش و صدري)، چهار سطح فسفر (P0: شاهد، P1: مصرف 100كيلوگرم در هكتار سوپر فسفات تريپل، P2: مصرف كود زيستي فسفاتي و 50كيلوگرم در هكتار سوپر فسفات تريپل، P3: كود زيستي فسفاتي) و سه سطح روي (Zn0: شاهد، Zn1: مصرف50كيلوگرم در هكتار سولفات روي،Zn2 : كود زيستي روي) بود. كود زيستي فسفاتي شامل تلقيح با قارچ هاي ميكوريزي Clariodeoglumus etunicatum ، Rhizophagus intraradices و Funneliformiss mosseae و باكتري Azetobacter و تيمار زيستي روي تلقيح با باكتري‌هاي Pseudomonas بود. صفات مورد بررسي در اين آزمايش عملكرد دانه، غلظت و برداشت عناصر غذايي نيتروژن، فسفر، پتاسيم، آهن، روي، منگنز و مس بود. نتايج نشان داد بيشترين مقادير عملكرد، غلظت و برداشت عناصر غذايي از رقم صدري مشاهده شد. تيمار P2 باعث افزايش 8/21، 39، 98، 59، 32، 57، 5/44 و 28درصدي عملكرد و برداشت نيتروژن، فسفر، پتاسيم، آهن، روي، منگنز و مس نسبت به شاهد شد. حداكثر ميزان عملكرد دانه، غلظت نيتروژن، پتاسيم و روي به ترتيب به ميزان 3404كيلوگرم در هكتار، 93/3، 25/2درصد و 41/31ميلي گرم در كيلوگرم از تيمار Zn1 به‌دست آمد. در خصوص اثر متقابل معني دار، بيشترين ميزان عملكرد دانه، غلظت نيتروژن، روي و مس به ترتيب به ميزان 3656كيلوگرم درهكتار، 1/4درصد، 57/36 و 6/21ميلي گرم در كيلوگرم از تيمارP2Zn1 amp;nbsp;به دست آمد. كودهاي زيستي مورد استفاده علاوه بر كاهش مصرف كودهاي شيميايي فسفري باعث افزايش برداشت عناصر غذايي و توليد بذور غني از عناصر غذايي مورد مطالعه شدند.