دانشگاه پايدار پويشي براي برزيستي و پايداري

هدف اين پژوهش پيشنهاد چارچوبي براي دانشگاه پايدار بود كه با روش شناسي كيفي انجام شد. با مصاحبه نيمه ساختاريافته با انديشه پردازان دانشگاهي كه به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شده بودند و نيز با استفاده از روش تحليل محتواي كيفي، برجسته ترين استوانه هاي نظري و كنش شناسانه دانشگاه پايدار شامل آموزش پايدار، پژوهش پايدار، پايبندي (خدمات) اجتماعي، سكانداري دانشگاه و بين المللي شدن دانشگاه شناسايي شدند. همچنين چارچوب مفهومي دانشگاه پايدار و فرايند پويشي (پايش، پويش و پسايند) كه مي تواند به برزيستي بشريت و زيست بوم او بينجامد، به تصوير كشيده شد. چارچوب پيشنهادي شايد بتواند راه را براي نوانديشي درباره دانشگاه آينده در سپهر انديشه ورزي پايداري بگشايد.