تحليل عوامل موثر بر تغيير كاربري اراضي كشاورزي روستايي به باغ‌ويلا (مورد مطالعه: دهستان‌هاي كرارج و براآن جنوبي شهرستان اصفهان)

در اين مقاله عوامل موثر بر تغيير كاربري اراضي كشاورزي به باغ‌ويلا در دهستان‌هاي براآن جنوبي و كرارج شهرستان اصفهان بررسي شده است. با تكميل پرسشنامه از 184 نمونه تصادفي از ميان 426 نفر كشاورز در پنج روستاي منتخب، نتايج نشان داد در ميان عوامل «مكاني-فضايي» (محيطي، اقتصادي و اجتماعي) بيشترين تأثير را عوامل محيطي (از جمله كم‌آبي) داشته است. عوامل اجتماعي (از جمله رواج ساخت خانه‌هاي دوم و افزايش تقاضا و رونق بازار اراضي) و اقتصادي (از جمله بالا بودن هزينه نهاده‌هاي كشاورزي) در رتبه‌هاي بعدي قرار گرفت. بررسي عوامل «مديريتي» نشان داد دخالت سازمان‌هاي دولتي در بازار كشاورزي، عامل مؤثر تغيير كاربري اراضي بوده است. از ديدگاه كارشناسان، (30 كارشناس موردبررسي) كه به روش گلوله برفي انتخاب شدند پرسشگري شد. نتايج نشان داد در ميان عوامل «مكاني فضايي»، بيشترين تاثير را عوامل اجتماعي و كمترين تاثير را عوامل اقتصادي بر تغيير كاربري اراضي داشته است. در ميان عوامل اجتماعي بيشترين تأثير را خريد اراضي و ساخت خانه‌هاي دوم توسط شهرنشينان، در ميان عوامل محيطي بيشترين تأثير را بسته شدن آب زاينده‌رود، در ميان عوامل اقتصادي بيشترين تاثير را درآمد بالاتر كاربري‌هاي گردشگري، و در ميان عوامل «مديريتي» بيشترين تأثير را ضعف نظارت و فساد اداري برخي كاركنان نهادهاي دولتي داشته است. درمجموع كشاورزان براي ادامه فعاليت كشاورزي تمايل كمي نشان مي‌دهند و اين احتمال تقويت مي‌شود كه ازطريق تغيير كاربري اراضي به سمت فعاليت‌هاي پربازده‌تر و كم‌مشغله‌تر كشيده شوند.