بررسي رابطه بين عوامل مزيت رقابتي پايدار با رضايت و وفاداري گردشگران (موردمطالعه: گردشگري روستايي استان گلستان)

گردشگري روستايي نوعي از گردشگري است كه قابليت جذب گردشگران به همراه توسعه روستايي ازطريق درآمد اضافي و كيفيت زندگي بهتر ساكنان و بهبود زيرساخت‌ها را داراست كه به‌تازگي موردتوجه قرارگرفته است، اين مطالعه با رويكرد تحليلي توصيفي از نوع همبستگي به بررسي رابطه بين عوامل مزيت رقابتي پايدار و وفاداري باتوجه‌به نقش ميانجي رضايت كلي در صنعت گردشگري روستايي مي‌پردازد. جامعه آماري، كليه بازديدكنندگان روستاهاي گردشگري استان گلستان است و نمونه آماري بر مبناي جدول كرچسي و مورگان برابر 386 گردشگر تعين ‌شده است. براي گردآوري داده‌هاي لازم از پرسشنامه و براي تعيين روايي و پايايي آن از پيش‌آزمون استفاده ‌شد. روايي پرسشنامه از روش محتوايي، ابزار و سازه و پايايي از روش محاسبه آلفاي كرونباخ مورد تأييد قرار گرفت. نويسندگان ضمن مرور كامل مباني نظري و انتخاب اعضاي نمونه آماري با روش تصادفي ساده، فرضيه‌هاي پژوهش را با روش مدل‌يابي معادلات ساختاري، سنجش كرده‌اند. نتايج حاصل از تحليل معادلات ساختاري توسط نرم‌افزار ليزرل 8.8 نشان داد كه بين كيفيت، ارزش، تصوير و رضايتمندي با رضايت كلي رابطه معني‌داري وجود دارد و همچنين بين كيفيت، ارزش، تصوير، رضايتمندي و رضايت كلي با وفاداري نيز رابطه معني‌داري وجود دارد.