بررسي تحولي هوش معنوي از نوجواني تا سالمندي

هدف اين پژوهش شناخت روند تحولي هوش معنوي از نوجواني تا بزرگسالي در شهر اراك بود. به اين منظور 740 نفر از جمعيت بزرگسال شهر اراك، در پنج گروه سني (19–14 ساله) 165نفر، (29-20 ساله) 174 نفر، (39-30 ساله) 214 نفر، (49-40 ساله) 100 نفر و (بالاتر از 50 سال) 87 نفر به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب شدند و به پرسشنامه هوش معنوي سهرابي و ناصري (1391) پاسخ دادند. يافته‌هاي حاصل از تحليل كواريانس چند متغيره نشان داد كه بين نمرات هوش معنوي در پنج گروه سني تفاوت معناداري وجود داشت و نمرات هوش معنوي از گروه سني اول تا چهارم سير صعودي داشته و سپس در گروه پنجم نسبت به گروه چهارم اندكي تنزل يافته است. نتايج حاصل از مقايسه‌هاي زوجي تفاوت‌هاي معناداري را بين گروه‌هاي سني زير نشان داد: نتايج حاصل از مقايسه‌هاي زوجي تفاوت‌هاي معناداري را بين گروه‌هاي سني زير نشان داد: 29-20 و 49-40، 19-14 و 39-30، 39-30 و 49-40، 19-14 و 49-40، 19-14 و بالاتر از 50 سال. مقايسه نتايج نمرات هوش معنوي و خرده مقياس‌هاي آن، حاكي از افزايش نمرات، همراه با افزايش سن تا گروه چهارم و در بيشتر موارد افت نمرات در گروه پنجم بود.