مقايسۀ اثربخشي برنامۀ مثبت انديشي فردريكسون و برنامۀ تغيير ذهنيت دوئيك بر اضطراب امتحان دانش آموزان تيزهوش

هدف اين پژوهش مقايسۀ اثربخشي برنامۀ مثبت‌انديشي فردريكسون و برنامۀ تغيير ذهنيت دوئيك بر اضطراب امتحان دانش‌آموزان دختر تيزهوش پايه نهم شهر اصفهان بود. روش اين تحقيق آزمايشي و طرح پژوهش از نوع پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود .جامعه آماري پژوهش شامل تمامي دانش‌آموزان دختر تيزهوش پايه نهم شهراصفهان بودكه درسال تحصيلي 13961395 مشغول به تحصيل بودند و تعداد آن‌ها 450 نفر بود. در ابتدا غربالگري انجام شد و از جامعۀ آماري تعداد 45 نفر از دانش‌آموزان مضطرب كه بر‌اساس پرسشنامه‌ اضطراب امتحان نمرات بالاتري كسب كردند ‌انتخاب و سپس به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده به دو گروه آزمايشي (15 نفر در گروه آموزش مثبت انديشي فردريكسون و 15 نفر در گروه آموزش برنامه تغيير ذهنيت دوئيك) و كنترل(15 نفر)جايگزين شدند. آزمودني‌هاي جايگزين شده در گروه آزمايش مثبت‌انديشي فردريكسون 8 جلسه و آزمودني‌هاي گروه آزمايش تغيير ذهنيت دوئيك نيز 8 جلسه آموزش دريافت كردند، اما گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. تمامي شركت‌كنندگان پرسشنامه اضطراب امتحان اهوازرا در پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري شش‌ماهه تكميل كردند. براي آزمون فرضيه‌هاي پژوهش از آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر استفاده شد. يافته‌ها نشان داد كه آموزش مثبت‌انديشي فردريكسون بر اضطراب امتحان دانش آموزان تاثير معني داري ندارد. ولي در ميزان اضطراب امتحان، دو گروه برنامۀ تغيير ذهنيت دوئيك، مثبت‌انديشي فردريكسون و گروه كنترل تفاوت معناداري وجود دارد. به طوري كه گروه تغيير ذهنيت دوئيك از اضطراب كمتري برخوردار بودند. با استفاده از برنامۀ تغيير ذهنيت دوئيك مي‌توان اضطراب امتحان را در دانش‌آموزان تيزهوش كاهش دادكه اين امر نيز به‌نوبۀ خود مي‌تواند موجب افزايش كارآمدي و پيشرفت مناسب اين گروه از دانش‌آموزان شود.