بررسي روند تحولي اميدواري و مؤلفه‌هاي آن در كاركنان: يك مطالعه مقطعي از 20 تا 60 سالگي

هدف پژوهش حاضر بررسي روند تحولي اميدواري و مؤلفه‌هاي آن در كاركنان از 20 تا 60 سالگي بود. بنابراين، پژوهش در قالب يك مطالعه مقطعي و طرح عليمقايسه‌اي انجام شد. براي اين منظور، از بين كاركنان شركت توزيع نيروي برق استان مركزي، 250 نفر در 4 گروه سني از نيمه اول جواني تا نيمه دوم ميانسالي به صورت در دسترس انتخاب گرديد و پرسشنامه اميدواري اشنايدر در مورد آنها اجرا گرديد. براي ايجاد تمايز سني بيشتر بين گروه‌هاي مورد بررسي، افراد30، 40 و 50 ساله از بررسي حذف گرديد و در نهايت افراد بين20 تا 30 سال (54 نفر)، بين 30 تا 40 سال (52 نفر)، بين 40 تا 50 سال (49 نفر) و بين 50 تا 60 سال (48 نفر) مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج تحليل واريانس چندمتغيره نشان داد كه تفاوت معناداري در تركيب خطي تفكر مسير و عامليت در گروه‌هاي مورد بررسي وجود داشت. تحليل واريانس تك‌متغيره نيز نشان داد كه تنها در تفكر مسير و نه در تفكر عامليت بين گروه‌ها تفاوت معنادار وجود داشت. مقايسه‌هاي زوجي كمترين تفاوت معنادار نيز نشان داد كه نيمه دوم جواني و نيمه اول ميانسالي بالاترين ميزان تفكر مسير و نيمه دوم ميانسالي كمترين ميزان آن را دارد. در نتيجه ، تقويت اميدواري و تفكر مسير در نيمه دوم ميانسالي يا سال‌هاي پاياني دوران شغلي بايد مورد توجه قرار گيرد، و برنامه‌ها و آموزش‌هاي لازم در اين زمينه به‌كار گرفته شود.