تأثير مشاوره‌ زوجي اميدمحور با رويكرد اسلامي بر دلزدگي و سازگاري زناشويي زوجين نابارور شهر اصفهان

هدف اين پژوهش بررسي تأثير مشاوره‌ زوجي اميدمحور با رويكرد اسلامي بر دلزدگي و سازگاري زناشويي زوجين نابارور بود. اين پژوهش يك مطالعه‌ نيمه‌تجربي با استفاده از گروه كنترل و طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري بود. نمونه‌ آماري 32 زوج نابارور بودند كه به شيوه‌ «نمونه‌گيري مبتني بر هدف» از بين مراجعه‌كنندگان به مراكز ناباروري و متخصصان زنان و زايمان شهر اصفهان انتخاب و به صورت تصادفي، در دو گروه كنترل و آزمايش (هر گروه 16 زوج) جايگيري شدند. سپس گروه آزمايش در 7 جلسه‌ مشاوره زوجي اميدمحور شركت كردند. هر دو گروه مقياس تجديد‌نظر شده‌ «سازگاري زناشويي» و مقياس «دلزدگي زناشويي» را در مراحل پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري (يك ماه پس از اختتام جلسات) تكميل نمودند. به منظور تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها، تحليل كوواريانس چندمتغيره با استفاده از نرم‌افزار Spss-18 به كار گرفته شد. نتايج به‌دست‌آمده نشان داد در مراحل پس‌آزمون و پيگيري، در ميانگين نمره‌هاي سازگاري زناشويي، دلزدگي زناشويي و ابعاد آن (فرسودگي جسمي، هيجاني و رواني)، بين دوگروه آزمايش و كنترل تفاوت‌هاي معناداري وجود دارد (0.0005 P). يافته‌هاي اين پژوهش تأثير مشاوره زوجي اميدمحور با رويكرد اسلامي بر دلزدگي و سازگاري زناشويي زوج‌هاي نابارور را تأييد نموده كه در برنامه‌ريزي براي مشاوره و روان‌درماني زوج‌هاي نابارور قابل استفاده است.