اثربخشي آموزش مؤلفه‌هاي معنوي بر احساس تنهايي و حرمت نفسِ دانش‌آموزان پرورشگاهي

«معنويت» به‌عنوان يك عامل مؤثر، نقش مهمي بر سلامت جسم و روان افراد و به‌ويژه نوجوانان ايفا مي‌كند. توجه به اين متغير، زماني كه فرد بدون والد و سرپرستي باشد، بيش از گذشته ضرورت مي‌يابد. اين پژوهش، با هدف اثربخشي آموزش مؤلفه‌هاي معنوي، بر احساس تنهايي و حرمت نفس، در نوجوانان پرورشگاهي انجام شد. نمونه پژوهش، 40 نوجوان ساكن در پرورشگاه‌هاي شهر كرمان بودند كه به صورت تصادفي در چهار گروه قرار گرفتند. به دو گروه آزمايشي، مؤلفه‌هاي معنوي در 10 جلسه 90 دقيقه‌اي ارائه شد و دو گروه كنترل، برنامه‌اي دريافت نكردند. با توجه به روش آماري، فقط از يك گروه آزمايش و يك گروه كنترل پيش از اجراي برنامه درماني پيش‌آزمون گرفته شد، اما پس از اجراي برنامه‌ درماني، هر 4 گروه به پرسش‌نامه‌هاي احساس تنهايي و حرمت نفس پاسخ دادند. نتايج نشان داد كه آموزش مؤلفه‌هاي معنوي تأثير معناداري بر احساس تنهايي نوجوانان داشته است (0.05 P)، اما بر مؤلفه حرمت نفس اثربخش نبوده است. مؤلفه‌هاي معنوي، با اصلاح و بازسازي و سپس، نوسازي دروني و بروني افراد، زمينه رشد، شكوفايي و رستگاري او فراهم مي‌كند.