رابطه دينداري، مقبوليت اجتماعي و خودكارآمدي با استرس

اين پژوهش با هدف بررسي رابطه دينداري، مقبوليت اجتماعي و خودكارآمدي، با استرس دانش‌آموزان دبيرستاني انجام شد. ‌اين مطالعه، توصيفي ـ تحليلي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري ‌اين پژوهش، دانش‌آموزان دبيرستاني شهر اروميه در سال تحصيلي 94-1393 بودند. از ميان آنان 360 نفر با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. آنان پرسش‌نامه‌هاي دينداري، مقبوليت اجتماعي، خودكارآمدي و استرس را تكميل كردند. داده‌ها با روش همبستگي پيرسون و رگرسيون چندمتغيري تحليل شدند. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه دينداري (0.36-=r)، مقبوليت اجتماعي (0.29-=r) و خودكارآمدي (0.41-=r) با استرس رابطه منفي و معنادار داشتند (p≤0.01). در يك مدل پيش‌بين خودكارآمدي، دينداري و مقبوليت اجتماعي توانستند 40.9 درصد از تغييرات استرس را پيش‌بيني كنند. سهم خودكارآمدي بيش از ساير متغيرها بود. با توجه به يافته‌ها خودكارآمدي، دينداري و مقبوليت اجتماعي مهم‌ترين پيش‌بيني‌كننده‌هاي استرس بودند. بنابراين، توصيه مي‌شود درمانگران و مشاوران به نشانه‌هاي متغيرهاي مذكور توجه كرده و بر اساس آنها برنامه‌هاي مناسبي براي كاهش استرس دانش‌آموزان طراحي كنند.