توسعه يك سيستم طبقه‌بندي فازي به منظور ارزيابي كيفيت سقف معادن زغالي (مطالعه موردي: معادن زغالسنگ حوضه البرز شرقي)

شبيه‌سازي روش جبهه‌كار طولاني، يكي از متداول‌ترين روش‌هاي استخراج لايه‌هاي زغالي محسوب مي‌شود. بررسي گذشته معدنكاري، گوياي اين واقعيت است كه عمده خطرات ناشي از استخراج زيرزميني زغال‌سنگ، مربوط به ريزش‌هاي ناگهاني و كنترل‌نشده سقف در كارگاه‏هاي استخراج است. پيش‌بيني رفتار سنگ سقف و قابليت تخريب آن، در اجراي موفقيت‌آميز اين روش و كاهش خطرات ناشي از آن، از اهميت بالايي برخوردار است. در اين پژوهش، سعي شده است تا با استفاده از تئوري مجموعه‌هاي فازي و رويكرد فازي چندمعياره، سيستم طبقه‌بندي فازي جديدي به منظور ارزيابي كيفيت سقف معادن زغالي ارائه شود. در گام نخست، پس از بررسي پارامترهاي تأثيرگذار بر كيفيت سقف، هشت پارامتر مشتمل بر مقاومت فشاري تك‌محوري، مقاومت كششي، حساسيت در مقابل رطوبت، فاصله‏داري و تداوم ناپيوستگي‌ها، ضخامت لايه‌بندي، شيب درزه‌ها و در نهايت اختلاف امتداد كارگاه و درزه‏هاي بحراني، به‌عنوان پارامترهاي مؤثر در سيستم طبقه‌بندي انتخاب شدند. در ادامه، پس از تعيين وزن پارامترها، سيستم طبقه‌بندي فازي ارائه شده است. اين سيستم طبقه‌بندي فازي، قادر است تا كيفيت سنگ سقف معادن زغالي را در سه رده و به‌صورت كيفي در رده‌هاي خوب، متوسط و ضعيف مورد ارزيابي و طبقه‌بندي قرار دهد. به منظور بررسي عملكرد سيستم طبقه‌بندي فازي، داده‌هاي مربوط به 15 كارگاه استخراج زغال‌سنگ در حوضه البرز شرقي با توجه به ميزان گام پيشروي در هر كارگاه، مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج حاصل از اين بررسي‏ها نشان داده است كه مي‏توان با قابليت بالايي كيفيت سنگ سقف را با سيستم طبقه‌بندي فازي مورد ارزيابي قرار داد.